بررسی عوامل پیش بینی کننده تمایل به ازدواج در پسران شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بین کننده تمایل به ازدواج در پسران شهر اصفهان و تعیین سهم هر یک از عوامل، صورت گرفت. پژوهش به دو شیوه کیفی و کمی انجام شد. ابتدا، به منظور شناسایی عوامل موثر بر تمایل به ازدواج پسران، اقدام به بررسی منابع و متون نظری و پژوهشی گردید. سپس مصاحبه نیمه ساختاریافته ای با پسران، والدین و کارشناسان ازدواج انجام شد. بعد از مقوله بندی نتایج مصاحبه و متون، عوامل موثر بر تمایل به ازدواج، مشخص و مطابق با آن عوامل، پرسشنامه های مرتبط انتخاب گردیدند. با استفاده از نتایج بخش کیفی تحقیق، پرسشنامه ی بومی عوامل پیش بین کننده تمایل به ازدواج در پسران تدوین شد و برای بررسی روایی و پایایی آن، پرسشنامه روی 40 پسر مجرد که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند، اجرا گردید و روایی و پایایی آن، مورد تایید قرار گرفت. بعد از آن، پرسشنامه ها بر روی 198 پسر که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، توزیع گردید. روش پژوهش در بخش کیفی، تحلیل محتوا و در بخش کمی، توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار های این پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته، پرسش نامه محقق ساخته پیش بین کننده تمایل به ازدواج در پسران، پرسشنامه تمایل به ازدواج و فرم جمعیت شناختی بودند. تحلیل داده های کیفی با استفاده از کد گذاری مفاهیم و مقوله بندی آن ها و تحلیل داده های کمی با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی انجام گرفت. نتایج تحلیل محتوا نشان داد 6 مقوله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی، فردی- روان شناختی و جمعیت شناختی بر تمایل به ازدواج پسران موثر بودند. نتایج نهایی تحلیل محتوا و مصاحبه نیز نشان داد، عوامل موثر بر تمایل به ازدواج پسران عبارتند از: عامل خانوادگی (نگرش فرزندان به فرهنگ خانواده در زمینه رابطه آن ها با جنس مخالف، آسیب های تعاملی والد - فرزند در آستانه ی ازدواج، آسیب های خانوادگی، حمایت و تشویق خانواده و پیوند عاطفی خانواده )، عامل اجتماعی (نگرش به روابط دختر و پسر، نگرش به اشتغال زنان، نگرش به چشم و هم چشمی، نگرش به سربازی و اعتماد به جنس مخالف )، عامل اقتصادی (نگرش به وضعیت اشتغال، نگرش به درآمد و پس انداز، نگرش به تورم و نگرش به مهریه )، عامل فرهنگی (نگرش به دینداری، نگرش به رسانه و وسایل ارتباط جمعی، گرایش به خرافات و ارزش های فرهنگی مربوط به ازدواج )، عامل فردی - روان شناختی (تمایز یافتگی، تاب آوری، نگرش به ازدواج، آمادگی به ازدواج، انتظار از ازدواج، میل جنسی، کمال گرایی، عزت نفس، مسئولیت پذیری و تعهد به ازدواج ). نتایج بخش کمی پژوهش نشان داد، در مجموع، مولفه هایی که با ورود خود به مدل توانستند توان تبیین مدل را افزایش دهند، عبارت بودند از: مولفه های فردی-روانشناختی نگرش به ازدواج (39درصد)، انتظار از ازدواج (8 درصد)، مسئولیت پذیری (8 درصد )، آمادگی به ازدواج (1 درصد )، عزت نفس (1درصد)؛ مولفه خانوادگی آسیب خانوادگی (3 درصد) مولفه ی اقتصادی نگرش به درآمد و پس انداز ( 3در صد). این مولفه ها در مجموع توانستند، 63 درصد واریانس تمایل به ازدواج را در پسران تبیین کنند.