بررسی خواص بتن خودمتراکم با استفاده از سنگدانه های بازیافتی و ‏پوزولان طبیعی(زئولیت) ‏

در سال های اخیر توسعه در تکنولوژی بتن این امکان را فراهم نموده تا بتوان بتن های توانمندی تولید نمود که کارایی و ‏مقاومت آن فراتر از کارایی و مقاومت بتن معمولی باشد. بتن خودتراکم بتنی است که تحت تأثیر نیروی ثقلی جریان یافته ‏و بدون نیاز به اثر خارجی (لرزاندن) از میان میلگردها عبور نموده و کل فضای قالب را پر و به خودی خود متراکم می گردد ‏بدون آنکه دچار جداشدگی یا آب انداختن گردد. از طرف دیگر استفاده از مواد بازیافتی(سنگدانه بازیافتی) و پوزولان های ‏طبیعی در راستای کاهش هزینه های جاری و همچنین کاهش یا حذف مشکلات زیست محیطی به یکی از مباحث مورد ‏علاقه اکثر محققین تبدیل شده است. در این پژوهش امکان استفاده از زئولیت به عنوان یک پوزولان طبیعی و سنگدانه ‏بازیافتی بتن به عنوان یک ماده بازیافتی در بتن خودتراکم بررسی گردید. طرح اختلاط بتن خودتراکم در این تحقیق با ‏استفاده از روش تاگوچی بهینه شده است. پس از آن، درصدهای مختلف سنگدانه بازیافتی در بتن خودتراکم استفاده و در ‏نهایت درصد بهینه درشت دانه و ریزدانه بازیافتی بدست آمد. در مرحله بعد، درصدهای متفاوت پوزولان زئولیت بر حسب ‏وزن سیمان(0%، 10%،15%، 20%، 25% و 30%) به بتن خودتراکم بازیافتی افزوده شده و آزمایش های مقاومت فشاری، ‏مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسته، درصد تخلخل و درصد جذب آب روی آن صورت گرفته شده است. از ‏طرف دیگر، یک طرح اختلاط بتن خودتراکم بازیافتی حاوی 15 درصد میکروسیلیس ساخته شده و آزمایش های ذکر شده ‏بر روی آن ها صورت گرفتند. زئولیت در مقایسه با میکروسیلیس عملکرد ضعیف تری نشان داد اما با توجه به در دسترس ‏بودن، ارزان تر بودن و مشکلاتی که استفاده از میکروسیلیس برای سلامتی کارگران ایجاد می کند استفاده از زئولیت می-‏تواند در بتن خودتراکم مفید باشد. نتایج آزمایشات صورت گرفته بر روی بتن خودتراکم حاوی سنگدانه بازیافتی و پوزولان ‏زئولیت طبیعی نشان از تأثیر مثبت استفاده از این مواد در بتن خودتراکم می باشند.‏