منابع و موانع جنبش های جدید اجتماعی در سپهر جهانی شدن

جهانی شدن یکی از واقعیت های حیات انسانی در عصر جدید می باشد. جهانی شدن و بازتاب های آن در ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و فنی زمینه ساز تحولات گسترده ای شده است. در این میان، یکی از این پدیده هایی که تحت تأثیر جهانی شدن تحول شگرفی را به خود دیده است، جنبش های اجتماعی هستند. جنبش-های اجتماعی به عنوان یک حرکت تغییرآفرین و نیز یک کنش اعتراضیِ برخواسته از رفتار جمعی افراد، نقش بسیار برجسته ای را در حرکت رو به جلو و ترقی جوامع مختلف داشته است. با این مقدمات پرسش اساسی که در پژوهش حاضر مطرح می شود این است که «جنبش های جدید اجتماعی در پرتو جهانی شدن از چه منابع و ظرفیت های برای پیش بردن مطالبات خود و در نتیجه متحول ساختن جامعه برخوردارند و در مقابل، موانعی که تحرک این جنبش ها را کند می کند، چه عواملی هستند؟». در پاسخ به این پرسش کلیدی، فرضیه ی مطرح شده در پژوهش حاضر این است که «جهانی شدن با تمهیدات چهار گانه ی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و فنی خود، سبب پویایی و تحرک طبقه متوسط، به عنوان حامل اصلی جنبش های جدید اجتماعی، گردیده، راهبرد سیاست زندگی و رهایی بخشی را نوید می دهد اما تعقیب این سیاست موجب حساسیت و مقاومت دولت شده، شعاع و عمق عمل جنبش های جدید اجتماعی را محدود می نماید». به طور کلی، استدلال اصلی رساله ی حاضر در فصول چهارگانه آن بر این مبناست که جنبش های اجتماعی در گذشته دارای کارکردی محدود و خاص یک گروه و طبقه مشخص بودند و اهداف معطوف به تسخیر قدرت داشتند. اما تحت تأثیر جهانی شدن دچار چرخش عمیقی چه به لحاظ ماهیت و چه به لحاظ کار ویژه ها شدند. این جنبش ها کارکرد ها و ظرفیت های متفاوت و مترقی به خود گرفتند. البته این جنبش ها موانع و دشواری های را نیز چه از درون جنبش و چه از بیرون جنبش بر سر راه خود می دیدند. لذا در رساله حاضر با بررسی تمامی این فرصت ها و نیز موانع پیش روی، به درکی کلی از این مسأله مهم دست پیدا خواهیم کرد.