اگزیستانسیالیسم و نوآر

چکیده در پژوهش حاضر سعی بر آن شده مایه های اگزیستانسیالیستی سینمای نوآر در شاخص ترین فیلم های این دوره بررسی و مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد. مفاهیم اگزیستانسیالیستی در عناوین فیلم های نوآر نمایان هستند، اما اغلب توضیحات معمول در تحلیل و کشف و توضیح محتوای اگزیستانسیالیستی این فیلم ها و منابع ادبی شان قاصر می ماند. فیلم نوآر اغلب به عنوان یک پدیده اروپایی که به طرز حیرت انگیزی در خاک آمریکا اتفاق افتاده بررسی می شود. در پژوهش حاضر من این مسئله را بررسی می کنم که باور رایج در مورد اگزیستانسیالیسم درآمریکا اشتباه است، حضورش دراین کشور نادیده گرفته شده و با آن مانند یک پدیده اروپایی که به ایالات متحده وارد شده برخورد شده و سپس به خاطر تضاد ارزش هایش با آداب و رسوم و منش آمریکایی شدیداً پس زده شد. من نشان خواهم داد که لااقل چند سال قبل از اینکه سارتر و کامو اولین کارهای اگزیستانسیالیستی خود را منتشر کنند و بیشتر از یک دهه پیش از دیدار معروف شان از نیویورک، آمریکا شاخه منحصر به فرد اگزیستانسیالیسم خود را توسعه داده بود. نظر من این است که فیلم نوآر و مکتب هارد-بویلد که به عنوان منبع تغذیه و اولیه فیلم نوآر به کار می رفت- نشانگر یک شکل بارز از اگزیستانسیالیسم آمریکایی– مستقل از فلسفه اروپایی – است. چیزی که در مورد نوآر آمریکایی منحصربه فرد است کشف مایه های پوچی ، عدم قطعیت وتصادفی بودن ، بی معنایی و ناامیدی از چشم انداز طبقه کارگر است . در پژوهش حاضر من ضمن ردیابی ریشه های شکل گیری فیلم های نوآر آثار شاخص این سینما را با نگاهی اگزیستانسیالیستی بررسی کرده ام.