بررسی نقش یادگیری خود تنظیمی در رابطه با ادراکات کلاسی و پیشرفت تحصیلی دانش اموزان پایه اول متوسطه شهرستان کنگان

چکیده هدف از این پژوهش بررسی نقش یادگیری خود تنظیمی در رابطه با ادراکات کلاسی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. بدین منظور تعداد 198 نفر دانش اموز (119دختر -79پسر) پایه اول متوسطه عمومی در شهرستان کنگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و نسخه فارسی پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی ( پنتریچ ار.ار و دیگروت ای . وی،1990) و پرسشنامه ادراک از کلاس ( فیشر ، فراسر و مک روبی، 1996)بر روی آنها اجرا گردید. همچنین نمره پیشرفت تحصیلی از طریق معدل هر کدام از دانش آموزان بدست آمده است. داده های جمع آوری شده از طریق روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه و تحلیل مسیر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دهد که بین ادراکات کلاسی ومولفه های آن با یادگیری خود تنظیمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین ادراکات کلاسی ومولفه های آن با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین یادگیری خود تنظیمی ومولفه های آن با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین یادگیری خود تنظیمی نقش واسطه ای معنی داری جهت متغیرهای ادراکات کلاسی و پیشرفت تحصیلی را ایفا می کند (مقدار بتا برابر با 193/0 می باشد که در سطح 012/0 معنی دار می باشد). واژه های کلیدی: یادگیری خود تنظیمی، ادراکات کلاسی، پیشرفت تحصیلی