نگرش فازی به مدیریت عرضه انرژی الکتریکی در ایران

اقتصاد و دنیای رقابتی امروز به شدت به انرژی الکتریکی وابسته است. از آنجایی که انرژی الکتریکی قابل ذخیره سازی نیست و تولید بیشتر یا کمتر از نیاز خساراتی در پی دارد، بنابراین برنامه ریزی میزان تولید انرژی الکتریکی در مواقع مختلف سال و شبانه روز یکی از مهمترین عملیات زمان بندی در تولید برق مورد نیاز است. کمبود منابع تولید انرژی الکتریکی در پیک بار شبکه یکی از معضلات کشورهای در حال توسعه است. در کشور ما نیز معمولا پیک بار دارای رشدی معادل و یا بیشتر از متوسط رشد بار سالانه می باشد، لذا کاهش پیک بار مصرف مهم و ضروری به نظر می رسد. استفاده از نگرش فازی در مدیریت بار الکتریکی به منزله در نظر گرفتن عدم قطعیت و ابهام در مدل های مورد استفاده برای مدیریت بار کشور است. مهمترین دلیل برای مدیریت بار الکتریکی این است که بتوان بین تولید برق و تقاضای مصرف آن هماهنگی لازم را برقرار نمود. مدیریت بار از آنجا که براساس آن می توان زمان خروج و ورود نیروگاه های مختلف را در روزهای هفته در چرخه ی تولید تعیین نمود حائز اهمیت است. همچنین پیش بینی بار در صورت بروز مشکل در شبکه های توزیع کمک شایانی به مدیریت و چاره اندیشی مشکل بوجود آمده می کند که بسیار مهم و مورد توجه می باشد. در این تحقیق به بررسی مزایای استفاده از مفاهیم فازی در مدیریت بار الکتریکی پرداخته می شود. از مهم ترین مزیت های رگرسیون فازی این است که بازه ای از مقادیر ممکن را برای متغیر خروجی تخمین می زند در حالی که رگرسیون کلاسیک تنها یک مقدار مشخص را برای متغیر خروجی محاسبه می کند. آگاهی از حدهای بالا و پایین مصرف بار الکتریکی در مدیریت بار بسیار حائز اهمیت است و مطالعه ی روش مناسب پیش بینی مصرف بار را به یک ضرورت تبدیل می کند. افزون بر این، آگاهی از حدود میزان مصرف بار الکتریکی می تواند در برنامه ریزی سیاست های کلی و کلان وزارت نیرو نیز رهنمون های مفیدی ارائه دهد.