مطالعه شاخص های ژئومورفیک و رخساره های رسوبی رودخانه باد آور (زیر حوضه سیمره، شمال غرب لرستان)

حوضه آبریز بادآور (گزرو) یکی از زیر حوضه های سیمره است که با مختصات جفرافیایی ?30 47 تا ?15 48 طول شرقی و 34 تا ?15 34 عرض شمالی در شهرستان نورآباد واقع در شمال غرب استان لرستان قرار دارد. در این پژوهش نوع (الگوی) رودخانه، پراکندگی رخساره های رسوبی، رسوب شناسی و منشأ رسوبات رودخانه بادآور مورد مطالعه قرار گرفته است. ویژگی های ریخت شناسی این رودخانه با استفاده از سطح یک و دو طبقه بندی روسگن مورد مطالعه قرارگرفت. بر اساس این طبقه بندی، فراوان ترین الگوهای رودخانه ای منطقه مطالعه انواع b4c، g5c و d4c می باشند. بر اساس مشاهدات صحرایی و نتایج دانه بندی نمونه های دیواره کانال رودخانه سه رخساره گراولی شامل gm، gmg، gms، یک رخساره ماسه ای se و چهار رخساره گلی شامل fm، fr، fsc و fl شناسایی شدند. بر اساس نتایج حاصل از آنالیز اندازه دانه های رسوبات بستر، به طرف پایین دست، روند درشت شونده نشان می دهد و درصد فراوانی دانه های گراولی افزایش می یابد. بررسی شکل گراول های بستر در ایستگاه های منتخب، نشان دهنده فراوانی دانه های دیسکی شکل نسبت به شکل های دیگر است. مطالعه منشأ رسوبات در بخش های گراولی و ماسه ای رسوبات بار بستر به دو روش مطالعه چشمی، برش نازک انجام گرفت. در بخش گراولی دانه های چرت و خرده سنگ آهک هر دو (8/44 درصد) بیش ترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند؛ در بخش ماسه ای نیز آهک (5/22 درصد)، چرت (20)، خرده آذرین درونی (5/12) و کوارتز (10) به ترتیب بیش ترین فراوانی را نشان می دهند. درآنالیز xrd کانی های سنگین در بخش ماسه ای کانی های اوژیت، مگنتیت، اپیدوت، کلریت، بیوتیت و هورنبلند بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده اند. نتایج نشان می دهد واحد های سنگی آهکی (klb2) و رادیولاریتی (j3kr2) بیش ترین نقش را در تولید رسوب این رودخانه داشته اند.