اثر میدان های الکترومغناطیس بر مرگ سلولهای عصبی در کورتکس مغز جنین موش

مطالعات زیادی در مورد اثرات زیستی الکترومغناطیس که نظیر تکثیر، تمایز، آسیب مغزی، قطعه شدن dna، مهاجرت نورونی و نوروژنز در سیستم عصبی مرکزی می باشد، وجود دارد. پروموتر مرگ مرتبط با bcl-2 (bad) یک عضو پرو آپوپتوتیکی از خانواده ی ژن bcl-2 می باشد که در آغاز آپوپتوزیس دخالت می کندbad . یک عضو از خانواده bh3می باشد که زیرگروهی از خانواده یbcl-2 است. این عضو برخلاف سایر اعضای خانواده ی bcl-2 شامل انتهای c گذرنده از غشا برای اعضای خارجی میتوکندری و هدف های پوشش هسته نمی باشد. بعد از فعال شدن، یک هترودایمر با پروتئین آنتی آپوپتوتیک تشکیل می گردد و از متوقف کنندگی آپوپتوزیس جلوگیری می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات emf (hz 50 و mt 1) بر الگوی الکتروفورزی پروتئین و بیان ژن bad در قشر مخ جنین موش توسط وسترن بلات می باشد . 5 موش حامله از نژاد balb/c در دو گروه قرار گرفتند : گروه کنترلn=17 و گروه تحت میدان n=17 . موش های حامله در روزهای15 تا 17حاملگی به مدت 5 ساعت تحت تاثیر میدان الکترومغناطیس قرار گرفتند. موشها 6 ساعت بعد از آخرین روز قرارگیری در میدان بیهوش و تشریح شدند. الگوی الکتروفورزی و بیان ژن bad توسط الکتروفورز و وسترن بلات مورد مطالعه قرار گرفت. عصاره ی قشر مخ در ژل پلی آکریل آمید (page) با غلظت 5/ 12درصد قرار داده شد. باندهای موجود در ژل توسط دنسیتومتری آنالیز گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که تغییرات قابل توجهی در الگوی الکتروفورزی نمونه های تحت میدان در مقایسه با نمونه های کنترل مشاهده گردید. همچنین نشان داده شد که بیان ژن bad در عصاره قشر مخ تحت میدان نسبت به کنترل افزایش یافته است. همچنین آپوپتوزیس با افزایش بیان ژن bad تحت تاثیر میدان الکترومغناطیس افزایش یافت.