اندازه گیری شاخص توسعه انسانی با جهت گیری "کرامت انسانی" در ایران

این مطالعه ابتدا می کوشد تا یک چارچوب مفهومی جایگزین، برای شاخص توسعه ی انسانی با محوریت کرامت انسانی ارائه کند و سپس بر این اساس به محاسبه این شاخص بپردازد. اهمیت این تلاش علمی در این است که می تواند، چارچوب نظری و محاسباتی بر اساس یک نگرش اسلامی به انسان را وارد شاخص های مهمی همچون شاخص توسعه ی انسانی کند که امروزه به صورت سالیانه و در مقیاس جهانی، برای مقایسه ی پیشبرد اهداف توسعه ای کشور های جهان توسط برنامه ی توسعه ی سازمان ملل محاسبه و منتشر می شود. به این منظور در این مطالعه از روش اسنادی و با استناد به منابع کتابخانه ای به مطالعه ی این پدیده پرداخته می شود. همزمان از رویکرد تعیین اهداف خلقت انسان و ارسال رسُل به تعیین غایات و اهداف اصلی از خلقت بشر و شکل گیری جوامع انسانی از منظر نگرش اسلامی استفاده می شود. از جمله نتایج به دست آمده این است: که بسیاری از شاخص های مورد استفاده در چارچوب های اندازه گیری شاخص توسعه ی انسانی با هدف حفظ کرامت انسانی انطباق دارند. افزودن نماگر ها و شاخص های متمایز دیگری که معرف حفظ کرامت انسانی باشند، به طور خاص شکل گیری زیست بوم متناسب با کرامت انسانی و ارزش های اخلاقی است. زیستن در چنین زیست بومی همراه با شاخص های دیگر توسعه ی انسانی، همچون حداقل های یک زندگی شایسته، دسترسی به خدمات سلامت برای اجتناب و پیشگیری از بیماری های قابل پیشگیری و نیز دسترسی به حداقل های آموزش و تحصیلات برای ارتقاء توانایی های مشارکت در خلق ثروت و نیز توانایی های شخصی برای رشد ارزش های اسلامی و انسانی است. در خاتمه تعدادی از شاخص های اندازه گیری مرتبط با توسعه ی انسانی محاسبه و ارائه شده است.