بررسی سمیت حاد عصاره حاصل از باکتری سودوآلتروموناس پیسیسیدیا pg-01و pg-02 و تاثیر ضد میکروبی این عصاره ها در عفونت تجربی موش آزمایشگاهی

جنس سودوآلتروموناس یک گروه باکتری دریایی متعلق به کلاس گاماپروتئوباکتریا می باشد. این باکتری به علت تولید محصولات طبیعی و اکولوژی میکروبی در دهه گذشته توجه را به خود جلب کرده است. سودوآلتروموناس پیسسیدیا pg01, pg02، دو باکتری هستند، که در سال 1388 توسط داراب پور و همکاران از خلیج فارس جدا شد. بر اساس مطالعات، ترکیب استخراجی از این دو باکتری در محیط in-vitro واجد خاصیت ضدباکتریایی علیه برخی گونه های پاتوژن از جمله استافیلوکوکوس آرئوس و استافیلوکوکوس آرئوس مقاوم به متی سیلین می باشند. هدف از این پژوهش بررسی سمیت حاد ترکیبات ضدباکتریایی استخراجی در محیط in-vivo و همچنین بررسی اثر ضد باکتریایی ترکیبات استخراجی در کاهش تعداد کل باکتری ها در مقایسه با ونکومایسین و گروه کنترل منفی در مدل عفونت عضله موش بود. در این مطالعه ترکیب ضدباکتریایی از باکتری سودوآلتروموناس پیسیسیدیا pg01 توسط اتیل استات و از سودوآلتروموناس پیسیسیدیا pg02 توسط n -بوتانول استخراج شد. ترکیبات حاصل در دوزهای مختلف به موش های مدل تزریق شد. بر اساس نتایج ترکیبات فاقد سمیت حاد بودند و هیچ واکنش خاصی در رفتار حیوانات مشاهده نشد. ترکیب استخراجی از سودوآلتروموناس پیسیسیدیا pg01 علیه استافیلوکوکوس آرئوس در مدل عفونت عضله در مقایسه با ونکومایسین و گروه کنترل منفی واجد اثر کاهشی بود، اما ترکیب استخراجی از سودوآلتروموناس پیسیسیدیا pg02 به نسبت فاقد اثر به نظر می رسید، البته ترکیب مذکور در یک بازه زمانی رشد میکروب ها را ثابت نگه داشته بود، که شاید با تغییر در روش استخراج، حلال و یا میزان دوز تزریقی ترکیب، بتوان ترکیب موثری از این باکتری بدست آورد.