بررسی اثر سرعت وسایل نقلیه بر شیارشدگی مخلوط های آسفالتی

شیار شدگی یکی از خرابی های مهم و رایج در روسازی های انعطاف پذیر می باشد که علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین به متولیان و کاربران راه، مخاطرات ایمنی فراوانی را هم به وجود می آورد. امروزه ثابت شده است که بخش عمده ای از شیارشدگی در لایه مخلوط آسفالتی به وجود می آید. از آن جایی که مخلوط آسفالتی یک مصالح ویسکو الاستو -پلاستیک می باشد، زمان بارگذاری بر روی کرنش های به وجود آمده و به تبع آن مقدار شیارشدگی تاثیر دارد. از عواملی که باعث تغییر در زمان پالس تنش در سازه روسازی می شود، سرعت خودرو می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش های ارائه شده توسط محققین و موسسات مختلف زمان پالس متناظر با سرعت های مختلف، محاسبه گردیده است. سپس با استفاده از آزمایش خزش دینامیکی که یکی از توصیه شده ترین روش ها به منظور ارزیابی شیارشدگی مخلوط های آسفالتی می باشد، و پارامترهای به دست آمده از این آزمایش همچون عدد روانی(fn )، مقاومت شیارشدگی مخلوط های معمولی و اصلاح شده با 5% پلیمر sbs (استایرن بوتادین استایرن) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که مقاومت در برابر شیارشدگی در سرعت های پایین، به شدت به سرعت خودرو وابسته است. همچنین با افزایش سرعت خودرو و کاهش دما مقدار شیارشدگی کاهش می یابد. همچنین مشخص گردید که نمونه های تحت پالس های تنش مربعی در آزمایشگاه، عدد روانی کمتری نسبت به نیمه سینوسی دارند. در همه نمونه ها افزودن sbs باعث افزایش چشمگیر مقاومت نمونه ها در مقابل تغییر شکل های دائمی گردید. کلمات کلیدی: شیارشدگی، عدد روانی، آزمایش خزش دینامیکی ، استایرن بوتادین استایرن(sbs )