تأثیر پلیمر سوپرجاذب آکوازورب بر زنده مانی، رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی نهال آکاسیا ویکتوریا تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سوپرجاذب آکوازورب بر رشد و استقرار نهال های آکاسیا ویکتوریا، از طرح آماری اسپلیت پلات بر پایه طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. به طوریکه تنش خشکی به عنوان تیمار اصلی و مقادیر سوپرجاذب به عنوان تیمار فرعی در نظر گرفته شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل 4 سطح خشکی (15، 30، 60 و 100 درصد ظرفیت زراعی ) و 4 سطح پلیمر سوپرجاذب (صفر، 0/2، 0/4 و 0/6 درصد وزنی خاک) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زنده مانی نهال ها در پایان فصل رشد در بین تیمار های مختلف یکسان بود، اما سایر مشخصه های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال ها تحت تأثیر تیمار سوپرجاذب و تنش خشکی قرار گرفت. در این پژوهش استفاده از پلیمر سوپرجاذب بر شاخص های رشد نهال مانند قطر یقه، ارتفاع نهال، طول ریشه، تعداد برگ، وزن تر و خشک ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی، حجم ریشه، محتوای نسبی آب برگ، پرولین، آنتی اکسیدان های کاتالاز و پراکسیداز اثر معنی داری داشت. کاربرد تیمار های 0/2 و0/4 درصد پلیمر سوپرجاذب بین مقادیری که در این آزمایش بررسی شدند بیشترین تأثیر را بر رشد نهال در تمام شرایط آبیاری (شاهد و تحت شرایط تنش خشکی) نشان دادند. تنش خشکی بر کلیه صفات مختلف رشد اثر معنی داری داشت به طوری که در شرایط تنش خشکی کاهش پارامتر های رشدی و محتوای نسبی آب برگ، افزایش میزان پرولین و فعالیت آنزیم های گیاهی مشاهده شد. با توجه به نتایج آزمایش افزودن پلیمر سوپرجاذب به خاک باعث موفقیت در استقرار نهال های آکاسیا و تقویت رشد آنها در مناطق خشک و نیمه خشک می شود. از این رو جهت کاهش مشکل کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک هیدروژل می تواند به عنوان یک روش موفقیت آمیز برای حفظ رطوبت و افزایش رشد و نمو نهال ها برای احیای نواحی خشک و بیابانی توصیه شود.