رابطه عزت نفس و باورهای ارتباطی با رضایت زناشویی در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه دو شهر تهران

پژوهش حاضر به بررسی رابطه عزت نفس و باورهای ارتباطی با رضایت زناشوئی در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره پرداخته است .جامعه آماری زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه دو تهران بود. نمونه اماری 200 نفر از زنان که بصورت خوشه ای مرحله ای انتخاب گردیدند و ابزار پژوهش نیز شامل سیاهه باورهای ارتباطی(rbi) ، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (csei)و رضایت زناشوئی انریچ بود. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه گام به گام استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که متغیر عزت نفس با مولفه های پاسخ قراردادی، ارتباط ، اوقات فراغت و مسائل جنسی رابطه مثبت و معنادار دارد، بدین معنی که با افزایش عزت نفس ، رضایت زناشوئی نیز افزایش می یابد. متغیر باورهای غیرمنطقی ارتباطی با مولفه های رضایت، برابری نقش ها ، مسائل مالی ، اوقات فراغت، دوستان و بستگان و جهت گیری مذهبی رابطه منفی و معنادار دارد . بدین معنی که با افزایش باورهای ارتباطی ، رضایت زناشوئی کاهش می یابد. همچنین عزت نفس خانوادگی و عزت نفس تحصیلی قادر به پیش بینی رضایت زناشوئی زنان بودندو باور به تفاوت های جنسیتی و توقع ذهن خوانی نیز توانستند رضایت زناشوئی را پیش بینی کنند.