ارزیابی کیفیت زندگی شهری، مطالعه موردی: منطقه 8 تبریز

چکیده: کیفیت زندگی به عنوان یکی از مباحث جذاب در ادبیات برنامه ریزی شهری است که بررسی های اولیه و مطالعات نخستین در این زمینه ابتدا در کشورهای غربی توسط عالمان اجتماعی صورت پذیرفت. امروزه با طرح بحران های مختلف در ابعاد مختلف زندگی شهری و با توجه به چند رشته ای بودن برنامه ریزی شهری، متخصصان علوم مختلف پا در عرصه بررسی شاخص های کیفیت زندگی بر اساس تخصص خود نهاده اند. در این رابطه جغرافی دانان در دهه1970 با طرح مباحث جغرافیای اجتماعی، ابعاد کالبدی را در مطالعات کیفیت زندگی شهری وارد نموده اند. با توجه به اهمیت مطالعه کیفیت زندگی در سطوح مختلف جغرافیایی در این پایان نامه سعی شده است تا با دیدگاهی جامع منطقه 8 شهر تبریز بر اساس شاخص های تعریف شده مورد ارزیابی قرار گیرد. روش به کار رفته در این تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده که در عین حال تعداد 319 پرسشنامه در سطح منطقه 8 شهر تبریز توزیع شده که در این پرسشنامه ابعاد مختلفی چون ارتباطات، دسترسی، امنیت، مشارکت اجتماعی، گذران اوقات فراغت، تامین نیازهای روزمره و تسهیلات شهری مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین حجم نمونه پرسشنامه فرمول کوکران مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل از نرم افزار spss ، و آزمون هایی چون آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است بین گویه های مختلف کیفیت زندگی با یکدیگر ارتباط معنی داری وجود دارد و رابطه معنی داری بین تحصیلات، تاهل، اشتغال با کیفیت زندگی وجود دارد، درآمد و جنسیت رابطه ای با کیفیت زندگی ندارند.