مدلسازی آزمایشگاهی و تحلیلی شکست واژگونی بلوکی- خمشی

شکست واژگونی یکی از شکست های مهم در شیروانی های سنگی و شیب های طبیعی است. با توجه به سازوکار این نوع شکست، شکست های واژگونی به سه گروه اصلی خمشی، بلوکی و بلوکی– خمشی تقسیم بندی می شود. از آنجایکه غالباً، درزه ها و ناپیوستگی های موجود در توده سنگ کاملاً منظم و شکل یافته نیستند، شکست های واژگونی ایده آل خمشی و بلوکی در طبیعت کمتر دیده می شوند، از این رو شکست واژگونی بلوکی- خمشی یکی از معمولترین شکست های واژگونی در شیروانی های سنگی است. در این شکست بعضی از بلوک های سنگی در اثر خمش شکسته شده و برخی دیگر در اثر نیروی وزن واژگون می شوند. در فصل اول این پایان نامه شکست های اصلی واژگونی معرفی گردیده است و سپس در فصل دوم به روش های مدلسازی فیزیکی در ژئوتکنیک پرداخته شده و سه روش شبیه سازی میز اصطکاکی، میز شیبدار و سانتریفیوژ مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت از روش مدلسازی میز شیبدار به دلیل سر و کار داشتن با شتاب گرانش یک g، جهت مدلسازی ها استفاده شد. در فصل سوم روش ساخت و مشخصات بلوک های استفاده شده در مدلسازی های آزمایشگاهی بیان گردیده است و در نهایت با بررسی تحلیلی شکست واژگونی خمشی و بلوکی– خمشی و مدلسازی های آزمایشگاهی مناسب سعی در ارائه یک روش تحلیلی مناسب برای این نوع شکست شده است.