تعیین رابطه قابلیت فرآیندی و فراساختاری مدیریت دانش با اثربخشی سازمان در شرکت های خصوصی بیمه

امروزه در اقتصاد کشورهای پیشرو، موازنه میان دانش و سایر منابع، به نفع دانش تغییر یافته است، به گونه ای که دانش به عاملی تعیین کننده در زندگی حتی بیش از زمین، کار و سرمایه تبدیل شده است. با وجود اینکه دانش به عنوان منبع مهمی برای بقای سازمان ضروری است و شرط موفقیت سازمان ها دستیابی به یک دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح است، اما باز هم بسیاری از سازمان ها هنوز به مدیریت دانش به طور جدی توجه نکرده اند. هدف از این تحقیق این است که رابطه بین قابلیت شرکت های بیمه در بکارگیری مدیریت دانش را با اثربخشی سازمانی مورد بررسی قرار دهد که اطلاعات مورد نظر با استفاده از روش کتابخانه ای و توزیع پرسشنامه بین جامعه آماری بدست آمده است. این پژوهش توصیفی تلقی می شود واز نوع همبستگی می-باشد. و برای بررسی رابطه متغیرهای مستقل (قابلیت های فراساختاری و فرایندی مدیریت دانش) و متغیر وابسته (اثربخشی سازمانی) از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که استفاده و سرمایه گذاری در قابلیت های مورد نیاز شرکت های بیمه در مدیریت دانش رابطه معنی دار و مثبتی با اثربخشی سازمان ها دارد، بررسی فرضیه های فرعی تحقیق نشانگر این است که متغیرهای فراساختاری مدیریت دانش (فرهنگ، تکنولوژی و ساختار) و قابلیت های فرایندی مدیریت دانش (کسب، تبدیل، کاربرد و حفظ دانش) رابطه ای مثبت و معنادار با اثربخشی سازمانی دارند.