تاثیر تنش شوری بر میزان بروز ژن های glyoxalase i ، glutathione-s-transferase و برخی جنبه های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گونه های یونجه ی یکساله

مطالعه ی حاضر به منظور بررسی برخی صفات مورفو-فیزیولو‍ژیک و بیان ژن های وابسته به گلوتاتیون برای هفت ژنوتیپ یونجه ی یکساله (m. truncatula var. karaj، m. truncatula var. qom، m. truncatula var. cod5، m. truncatula var. cod6، m. polymorpha، m. laciniata) تحت تنش شوری اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اجرا شد که در آن سطوح شوری به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ ها به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که شوری با افزایش معنی دار نسبت na+/k+، منجر به کاهش معنی دار وزن خشک ریشه و اندام هوایی شد. محتوای کلروفیل کل و کارتنوئید در اثر تنش شوری کاهش یافت، این کاهش در گونه m. truncatula نسبت به دو گونه ی ، m. laciniata و m. polymorpha بیشتر قابل توجه بود. بر عکس شوری باعث افزایش میزان آنتوسیانین در همه ژنوتیپ های یونجه های یکساله گردید. به علاوه شوری افزایش بیان گلوتاتیون اس ترانسفراز (gst) در بافت برگ و ریشه کلیه ژنوتیپ های یونجه یکساله را به دنبال داشت، با این حال افزایش بیان این ژن در گونه m. truncatula در مقایسه با دو گونهm. laciniata و m. polymorpha بیشتر بود. بیان ژن گلی اکسالاز i (glxi) در بافت ریشه یونجه ها تحت تاثیر شوری قرار نگرفت، در صورتی که تنش شوری باعث افزایش بیان معنی دار این ژن در بافت برگ گردید. به طور کلیm. laciniata وm. polymorpha به دلیل کاهش کمتر میزان کارتنوئید و کلروفیل، افزایش کمتر میزان آنتوسیانین و نیز بیان بیشتر gst و glxi تحت شرایط شوری، به عنوان گونه های مقاوم به شوری معرفی شدند.