اثر قارچ های میکوریز آربسکولار بر رشد و نمو گل سوسن در شرایط خشکی

به منظور بررسی تاثیر قارچ میکوریز آربسکولار و تنش خشکی بر ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیک دو رقم گل سوسن یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال در مزرعه بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل سه سطح آبیاری (آبیاری بر اساس 100 درصد ظرفیت مزرعه به عنوان شاهد، 75 و 50 درصد ظرفیت مزرعه) و دو رقم گل سوسن‘ceb dazzle’ و ’royal trinity‘ و کاربرد دو گونه قارچ میکوریز glomus etunicatum و glomus intraradices و عدم کاربرد قارچ میکوریز (شاهد) بودند. نتایج نشان داد که کاهش میزان آبیاری تاثیر معنی داری بر صفات مورد ارزیابی داشته است. به طوری که با کاهش میزان رطوبت خاک، ارتفاع ساقه، قطر ساقه، تعداد و سطح برگ، وزن خشک ریشه، شاخساره و گل، تعداد گل و قطر گل و تعداد و قطر سوخک و میزان کلروفیل، فسفر و درصد همگروهه سازی ریشه کاهش یافت.گیاهان میکوریزی در مقایسه با گیاهان بدون میکوریزی از رشد و میزان فسفر بیشتری هم در شرایط تنش خشکی و هم در شرایط بدون تنش برخوردار بودند. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و میزان پرولین و غلظت پتاسیم با کاهش میزان آبیاری افزایش یافت، اما این افزایش در گیاهان میکوریزی در مقایسه با گیاهان بدون میکوریزی بالاتر بود. نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که همگروهه سازی ریشه توسط گونه g. etunicatumبالاتر از گونه g. intraradices است و همچنین تاثیر قارچ میکوریز g. etunicatum در کاهش اثرهای منفی خشکی بیشتر ازg. intraradices بود.