تحلیل بقای شرکت های تولیدی جدید بر اساس متغیرهای عمده اقتصاد کلان و ویژگی های موسسین در استان مازندران

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ویژگی های موسسین و متغیرهای کلان اقتصادی بر بقای شرکت های تازه وارد در صنایع استان مازندران در فاصله ی سال های 1360-1390 است. بنابراین تأثیر شش متغیر شامل: تحصیلات موسسین، تجربه ی کاری پیشین موسسین، نرخ تورم، نرخ بیکاری، نرخ بهره ی واقعی و نرخ ارز بر بقای شرکت ها بررسی می شود. از اینرو در این تحقیق با استفاده از رویکرد تجزیه و تحلیل تاریخی- رویدادی به بررسی تأثیر متغیرهای مستقل بر بقای شرکت های جدید پرداخته شده است. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از پایگاه داده ی وزارت صنایع و معادن استان مازندران، مرکز آمار ایران و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران استفاده شده وهمچنین از نرم افزار tda برای پردازش داده ها بکار بردیم. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل برآورد کننده حد محصول(کاپلان – مایر) و رویکرد جدول عمر استفاده شده و مدل نیمه پارامتریک رگرسیون cox برای آزمون فرضیه ها مورد استفاده قرار گرفته است. در نتیجه ی این تحقیق، رابطه ی معنی دار و مستقیمی میان تجربه ی کاری مرتبط موسس با بقای شرکت تأیید شد.بین متغیرهای سطح تحصیلات موسس، نرخ بیکاری و نرخ ارز با بقای شرکت ها تازه وارد یافت نشد. از طرف دیگر، به رابطه ی معنی دار و معکوسی بین نرخ بهره ی واقعی و بقا دست یافتیم. همچنین یافته ها نشان می دهند که رابطه ی معنی دار و مستقیمی بین نرخ نرخ تورم و بقای شرکت های تازه وارد در استان مازندران وجود دارد. در این تحقیق مقایسه ای بین توابع بقای شرکت ها بر اساس نرخ بیکاری، تحصیلات و تجربه ی قبلی موسسین صورت گرفت. هم چنین مقایسه ای بین توابع بقای شرکت های موجود در صنایع مختلف استان انجام پذیرفت.