اثر سلنیوم بر میزان تغییرات شاخصهای اسپرم و فراگمانتاسیون dna پس از پدیده انجماد و ذوب

این مطالعه به منظور کمک به تکنیک های ناباروری و بهبود زنده مانی و دیگر پارامترهای اسپرم، بعد از فرآیند انجماد و ذوب انجام شده است. سلنیوم ماده آنتی اکسیدانی است که وجود آن برای عملکرد طبیعی و انجام فرآیند اسپرماتوژنز ضروری می باشد. این ماده به عنوان کوفاکتور آنتی اکسیدانی منجر به کاهش رادیکالهای آزاد اکسیژن می شود و انتظار می رودکه در افزایش باروری موثر باشد. هدف ازاین مطالعه بررسی اثر سلنیوم با دوز 5 میکروگرم در لیتر بر روی پارامترهای اسپرم و آسیب dna بعداز فرآیند انجماد ـ ذوب بود. این بررسی بر روی 42 نمونه مایع سمن بارور انجام گرفت. نمونه ها به چهار قسمت مساوی تقسیم شد که دو قسمت آن شسته شده و دو قسمت دیگر شسته نشده بودند و به یک قسمت از شسته شده و یک قسمت از شسته نشده سلنیوم اضافه شده و دو قسمت دیگر مشابه بدون سلنیوم به عنوان کنترل محسوب شدند. هرچهار گروه به مدت دو هفته فریز و سپس ذوب شدند. آسیب dnaبه روش تولوئیدین بلو و پارامترهایی شامل غلظت، تحرک، مورفولوژی و زنده مانی اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور ارزیابی آماری از نرم افزار spss و روش آماری one way anova استفاده شد. p<0.05 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج آنالیز اسپرم نشان داد که اثر سلنیوم بر غلظت، درصد مورفولوژی، تحرک وزنده مانی نسبت به گروه کنترل بهبود یافته است. p<0.05 و همچنین آسیب dna بطور معنی داری (p<0.05) در گروه شسته شده با سلنیوم نسبت به گروه های دیگر کاهش داشته است. این نتایج نشان داد که دوز 5 میکروگرم در لیتر سلنیوم دوز مناسب برای برخی از پارامترهای اسپرم بخصوص بالا بردن درصد مورفولوژی طبیعی، تحرک، زنده مانی اسپرم می باشد و همچنین نمونه های شسته شده با سلنیوم و بدون سلنیوم نسبت به مایع سمن شسته نشده مشابه اثر بهتری بعداز فرآیند انجماد-ذوب دارا می باشد، از این روش میتوان در کلینیک های ناباروری برای افزایش کیفیت اسپرم پس از پدیده انجماد و ذوب استفاده نمود.