بررسی سیاست جنایی (تقنینی – قضایی) ایران در مورد آثار سمعی و بصری مبتذل و مستهجن

آثار سمعی و بصری به طور کلی، امروزه یکی از ابزراهای عمده مجرمین در ارتکاب جرم به حساب می آید. بیشتر جرایمی که در این حوزه بوقوع می پیوندد همانند توزیع سی دی های مبتذل و مستهجن، با «اخلاق» و «فرهنگ» ارتباط زیادی دارند. در این رساله دو نوع سیاست جنایی؛ یکی سیاست جنایی تقنینی و دیگری سیاست جنایی قضایی، در خصوص جرایم مربوط به آثار سمعی و بصری مبتذل و مستهجن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. دستاوردهای مربوط به بررسی سیاست جنایی تقنینی نشان می دهند که در حوزه این جرایم قوانین متنوع و بر اساس دغدغه قانونگذار ایران به صیانت از فرهنگ و اخلاق حاکم بر جامعه همچنان در حال تحول و تغییر هستند. مجازاتهای مندرج در قوانین مصوب مربوطه برای مجرمین این گونه جرایم سنگین و شدید می باشند. البته باید اذعان کرد که سیاست جنایی تقنینی در حوزه آثار سمعی و بصری مبتذل و مستهجن یک سیاست امنیت گرا و در برخی از موارد حریم خصوصی افراد نادیده گرفته شده است. سیاست جنایی قضایی جرایم سمعی و بصری مبتذل و مستهجن در ایران تلاش کرده است تا از دیدگاه حاکم بر سیاست جنایی تقنینی که سرکوبگر و امنیت مدار و به اصطلاح دشمن محور می باشد با استفاده از نهادهای تخفیف دهنده همچون ماده 22 ق.م.ا. (مادتین 36 و 37 قانون مجازات اسلامی جدید مصوب 1392) تعلیق مجازات و غیره فاصله بگیرد و در عمل رویکردی همراه با تسامح و تساهل با مجرمین را در پیش بگیرد.