مسئله شر از دیدگاه هانا آرنت

موضوع این رساله به طور مشخص،آرای هانا آرنت(1906-1975) فیلسوف معاصر آلمانی در باره ی«مسئله شر»است.سوال بنیادی در مورد مسئله شر این است که:«چرا انسان ها به جای عمل خیر،دست به اعمال شرورانه می زنند؟».آرنت در پاسخ به این سوال،دو اصطلاح«شر بنیادین» و «ابتذال شر» را مطرح می کند.او مفهوم نخست را در ارتباط با توتالیتاریسم،و«ابتذال شر» را در ارتباط با ماجرای آدولف آیشمان،طراح کشتار و جنایت علیه یهودیان در خلال جنگ جهانی دوم،پیش می کشد.آرنت تحلیل خود را فراتر می برد و آن را به مسائل قرن بیستم تعمیم می دهد.او ابتذال شر را،بر خلاف سنت فلسفی- الهیاتی پیش از خود،ناشی از بی فکری می داند.از این رو،در آثارش همواره به دنبال ارتباط مسئله شر با تفکر و داوری است.آرنت معتقد است که عدم توانایی در فکر کردن،موجب ناتوانی در داوری اخلاقی نیز می شود.هدف اصلی این رساله بررسی آرای آرنت درباره ارتباط میان توانایی های انسان درباره تفکر و داوری برای پیش گیری از اعمال شرورانه است.براین اساس،در آغاز،پس از نگاهی تاریخی به مسئله شر،به توتالیتاریسم ونسبت آن با شر بنیادین می پردازیم.سپس به مسئله آیشمان و شرایطی که آرنت ابتذال شر را مطرح می کند،خواهیم پرداخت و آن گاه ارتباط میان مسئله شر،تفکر و داوری را موضوع بررسی قرار می دهیم.سرانجام پس از بررسی آرای آرنت در این زمینه، به پیآمد نظریات او در زمینه اخلاق خواهیم پرداخت.