جلوه های ادبیات پایداری در داستان های کوتاه علی حجازی

مقاومت پدیده ای درونی است که در برابر نیروهای بیرونی خود را نشان می دهد و لازمه زندگی است. این پدیده زمانی ایجاد می شود که تجاوزی ناحق صورت پذیرد، در این هنگام طرف مقابل به دفاع از خود می پردازد، بنابراین مقاومت انسان را به دفاع از خود تشویق و انسان را از پذیرش ظلم باز می دارد. ادبیات پایداری در دو شکل شعر و نثر بروز پیدا می کند و شاعر یا نویسنده با استفاده از هنر شاعری و نویسندگی در پی برانگیختن و تشویق مخاطب برای مقاومت است. با توجه به پیشینه طولانی ظلم و ستم در دنیا و تلاش ستمکاران برای رسیدن به قدرت و علی رغم تأثیر ادبیات پایداری در بیداری و آگاهی ملتها و نقش آن در زدودن ظلم و ستم، این رساله سعی دارد جلوه های پایداری را در قصه های کوتاه علی حجازی، نویسنده مشهور لبنان بررسی کند. این رساله بر اساس روش وصفی تحلیلی به تفسیر و تحلیل جلوه های پایداری در داستان های نویسنده پرداخته و پس از تبیین مبانی نظر پژوهش درفصل دوم، جلوه های پایداری را در چهار مجموعه ی داستان کوتاه «النّعاس و أمیر العواصف» و «وفاء الزیتون» و «القبضه و الأرض» و «العیون الغاربه» بررسی کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نویسنده، داستان های کوتاه خود را برای دو گروه سنی بزرگسالان و کودکان نوشته است، از میان مجموعه داستان های نویسنده، مجموعه داستان «وفاء الزیتون» و «النُّعاس و أمیر العواصف» را برای کودکان و «القبضه و الأرض» و «العیون الغاربه» را برای گروه سنی بزرگسال نوشته است. و مظاهر وطن پرستی، دعوت به مقابله با ظلم و پایداری و اتحاد، شناساندن چهره دشمن، شهادت و فداکاری، خوشبینی و امیدوار بودن به آینده و توجه به کشتارهایی که مردم مبارز در برابر آن قرار گرفته اند، را در داستان های خود مورد توجه قرار داده است. و پایداری و دعوت به مقابله با ظلم و وطن پرستی و شناساندن چهره دشمن صهیونیستی از پرکاربردترین جلوه های پایداری در داستان هاست. و در داستان های کودک همه حوادث قصه در طبیعت اتفاق افتاده است و نویسنده برای بیان مقصود خود از رمز و نماد بهره جسته است و برای اثبات سخن خود از آراء بزرگان استفاده کرده است؛ و در داستان های نوجوان حوادث داستان در یکی از شهرها یا روستاهای جنوب لبنان اتفاق افتاده است و همچنین نویسنده برای انتقال مقصود خود به مخاطب با زبان رمز و نماد سخن گفته است.