ارزیابی مدلهای تعیین نرخ ارز با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی ایران و اتحادیه اروپا)

بررسی رفتار نرخ ارز برای فعالان بازار ارز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اقتصاددانان بین الملل دو رویکرد را برای بررسی رفتار نرخ ارز معرفی می کنند که شامل مدلهای بنیادی و فنی نرخ ارز هستند. مدلهای بنیادی، رفتار نرخ ارز را تابعی از متغیرهای کلان اقتصادی در نظر می گیرند درحالیکه مدلهای فنی بر تاثیر مقادیر گذشته نرخ ارز بر مقادیر جاری این متغیر دلالت دارند. هدف تحقیق حاضر ارزیابی مدلهای فنی و بنیادی تعیین نرخ ارز برای ایران و اتحادیه اروپا با بکارگیری روش الگوریتم ژنتیک است. تحقیق حاضر با بکارگیری داده های ماهانه برای دوره زمانی 1992:1 تا 2008:12 میلادی و استفاده از الگوریتم ژنتیک به ارزیابی مدلهای تعیین نرخ ارز برای نرخهای ارز اسمی و واقعی ریال / دلار و یورو / دلار پرداخته است. در این راستا با استفاده از الگوریتم ژنتیک، وزنهای بهینه مربوط به هر مدل با توجه به چهار معیار میانگین مربعات خطا ، میانگین درصد مطلق خطا ، ضریب نابرابری تایل و ریشه میانگین مربعات خطا اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که مدلهای بنیادی تعیین نرخ ارز نسبت به مدلهای فنی، رفتار نرخهای ارز اسمی و واقعی ریال/دلار و یورو/دلار را بهتر توضیح می دهند؛ همچنین مدل تراز سبد دارایی و مدل تعادلی نرخ ارز نسبت به سایر مدلهای بنیادی، دارای عملکرد بهتری در توضیح رفتار نرخ ارز هستند.