ارائه روشی جهت بهبود دینامیک رفتار کشتی در موج بدون تخریب دیگر رفتارهای کشتی

دینامیک کشتی در امواج تابع فاکتورهای مختلفی از جمله سرعت کشتی، اندازه کشتی، زاویه برخورد موج و ارتفاع موج است. اگر حرکات کشتی در امواج بلند و شرایط نامساعد دریا زیاد شود نتایج نامطلوبی را به دنبال خواهد داشت. ایجاد پدیده هایی چون خیسی عرشه، کوبش کف، خروج پروانه از آب و شتاب های بالا نتایج منفی را برای سازه و خدمه و مسافر و بار در پی خواهد داشت. بنابراین رفتار مناسب و آرام کشتی در امواج دریا و شرایط مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق سعی شده تا در مرحله طراحی با تغییر و اصلاح خطوط بدنه در قسمت بالای خط آب رفتار دینامیکی شناور بهبود یابد. بدین منظور خطوط بدنه چندین نمونه شناور از سری 60 انتخاب شده و با افزایش عرض در قسمت بالای خط آب، بدون تغییر در دیگر رفتارهای هیدرودینامیکی، حرکات شناور در امواج منظم و نامنظم بررسی شده است. برای محاسبات دامنه حرکات از نرم افزار statek استفاده شده که اساس آن تیوری نواری است. بررسی حرکات عمودی شناور در امواج برای کشتی اصلی و اصلاح شده تقریبا در همه موارد، کاهش دامنه حرکات را نشان داده است. این کاهش به علت افزایش ضریب میرایی کو.پل شده حرکت هیو وپیچ است. حرکات هیو و پیچ برای شناور در زوایا و سرعت مفروض کاهش قابل توجهی داشته است. این کاهش در امواج منظم و نامنظم به وضوح دیده می شود. اما در شناورهای دارای ضریب ظرافت بدنه زیاد افزایش دامنه حرکت دیده می شود و نمی توان افزایش عرض زیادی را برای شناور قایل شد و محدودیت تغییر بدنه وجود دارد. برای ادامه کار پیشنهاد می شود برای امواج با ارتفاع های مختلف، درصد تغییرات دامنه حرکات به دست آید. امکان سنجی این تحقیق از نظر عملی و سازه ای و اقتصادی بررسی شود. افزایش عرض در کلیه مقاطع اعمال شده که پیشنهاد می شود فقط در سینه و پاشنه شناور اعمال شود. این محاسبات به صورت خطی انجام شده که عاری از خطا نیست. اگر حرکات شناور اصلاح شده در سیستم غیرخطی به دست آید، نتایج دقیق تری را می توان ارایه داد.