ارائه مدل تحلیلی رابطه بین سرمایه انسانی و تولید (با رویکرد اسلامی)

در این تحقیق با ارائه مدلی ریاضی بر اساس آموزه های اسلام به بررسی اثر سرمایه انسانی بر تولید پرداختیم. بر اساس تعریف، «سرمایه انسانی» به روندی اطلاق می شود که در آن آموزش، سلامت و تجربه سه بعد سرمایه انسانی را تشکیل می دهند. بدین صورت که تقویت این عناصر منجر به تقویت بهره وری شده و بهره وری بیشتر نیز بر نیروی کار اثر گذاشته و منجر به افزایش تولید همراه با کیفیت می-گردد. روش انجام پژوهش به این شکل بود که رابطه بین اثر سرمایه انسانی بر تولید ملی از دیدگاه اقتصاد متعارف و اسلامی مورد بررسی قرار گرفت. سپس ملاک های مورد نظر اسلام برای انسان ذکر گردید و مشخص شد که انسان اسلامی با انسان غربی متفاوت می باشد. این انسان با تمام توان در امر تولید تلاش کرده و با ملاک قرار دادن تقوا نتیجه تولید را به خدا می سپارد و با تحصیل علم و تعلیم آن به دیگران به سرمایه ای عظیم تبدیل می گردد. مدل سرمایه انسانی بر اساس آموزه های اسلام می گوید که تحصیل علم به هر صورت و عاری از هرگونه قید و بندی نمی تواند رضای الهی را برای فرد بارور سازد. این مدل می-گوید که تولید کشور در یک سال به درجه وابستگی عناصر همان سال با سال قبل مرتبط می شود. وابستگی عناصر تشکیل دهنده سرمایه انسانی از یک سو و وابستگی درآمد کسب شده توسط افراد به آموزش از سوی دیگر اثر گذاری خود را در مدل نشان داده به نحوی که هر چه آموزش در این عناصر بیشتر باشد تولید ملی افزایش بیشتری پیدا خواهد کرد. همچنین ضرایب تعدیل نقش تعیین کننده ای در تعیین مسیر تولید ملی کشور به عهده داردند که تغییر علامت هر یک می تواند ما را در مسیر رشد قرار داده و یا اینکه ما را از مسیر بهینه تولید در کشور خارج کرده و به سویی دیگر منحرف کند.