تأثیر سطوح مختلف آب بر عملکرد ذرت دانه ای به روش آبیاری قطره ای نواری (تیپ) در منطقه مغان

با توجه به محدود بودن منابع آب در بخش کشاورزی، به کارگیری هر راه کار به منظور صرفه جویی در مصرف آب و نیز افزایش سطح زیر کشت از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از این راهکارها کم آبیاری می باشد. برای برنامه ریزی کم آبیاری بهینه لازم است که مراحل حساس گیاه به کمبود آب مشخص شوند.ارقام جدید ذرت دانه ای در کشور باهدف کاهش دوره رشد، افزایش عملکرد و تحمل تنش های محیطی ارائه می شوند. با توجه به توسعه سیستم های آبیاری قطره ای (تیپ) در کشور، به منظور بررسی اثر رژیم های مختلف آبیاری قطره ای (تیپ) بر عملکرد ذرت دانه ای (هیبرید 704) و یافتن مناسب ترین رژیم آبیاری پژوهشی در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی مغان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آبیاری شامل: تیمار آبیاری کامل (i1)، تیمار آبیاری بر اساس 50درصد آب مورد نیاز (i2)، تیمار آبیاری بر اساس 75درصد آب مورد نیاز (i3) و تیمار آبیاری بر اساس 120درصد آب مورد نیاز (i4) می باشد. محاسبه نیاز آبی ذرت بر اساس اطلاعات هواشناسی منطقه و روش پنمن مانتیث صورت گرفت.در این پژوهش ویژگی های کمّی شامل: ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بوته، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه در هکتار و ویژگی های فنولوژیکی شامل: تعداد روز تا گرده افشانی، تعداد روز تا ظهور کاکل، فاصله گرده افشانی تا ظهور کاکل اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون آماری تجزیه واریانس با استفاده از نرم افزار mstat-c انجام شد. مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن در سطح اطمینان 95 درصد انجام شد. در این مطالعه، بیشترین عملکرد دانه از تیمار آبیاری کامل (i1) در حدود 1/10 تن در هکتار به دست آمد، درحالی که کمترین عملکرد در رژیم آبیاری 50? (i2) در حدود 8/6 تن در هکتار به دست آمد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که آبیاری با 100% تبخیر از تشتک کلاس a با استفاده از سیستم آبیاری نوار تیپ تحت شرایط کافی منابع آب برای آبیاری ذرت(sc.704) در بین رژیم های مختلف،برای منطقه مغان مناسب ترین می باشد.