مقایسه برخی شاخص های تنفسی در سه سطح اکسایش چربی هنگام انجام یک جلسه تمرین فزاینده در دانشجویان دختر فعال دانشگاه شهید چمران اهواز

روش ها : جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دخترفعال دانشگاه چمران اهواز بودند.تعداد15 دانشجوی دخترفعال با میانگین (سن 46/21¸قد 6/161سانتی متر¸وزن66/59کیلوگرم¸ودرصد چربی بدن04 /23درصد وvo2max30تا40میلی لیتر برکیلوگرم در دقیقه) داوطلبانه آمادگی خود راجهت شرکت در پژوهش اعلام کردند.شرکت کنندگان بیماری خاصی نداشتند وطی 2سال گذشته در فعالیت های ورزشی شرکت داشتندو2تا3جلسه در هفته تمرین انجام می دهند.افرادقبل از شروع آزمون¸طی یک جلسه با وسایل وشیوه اندازه گیری آشنا شدندهمچنین قد¸وزن¸درصد چربی بدن¸vo2maxآزمودنی ها اندازه گیری شد. وازآنها خواسته شد یک روز قبل از انجام تست از فعالیت شدیدوغذای چرب اجتناب کنند.آزمون ورزشی بین ساعت2-12صبح انجام شد.آزمودنی ها به حالت ناشتا به آزمایشگاه مراجعه کردند نتایج: شدت تمرین وفعالیت ورزشی همواره یکی از اصلی ترین عوامل موثردراکسایش چربی ها وکربوهیدراتها شناخته شده است.تغییر جهت استفاده از سوبسترا با افزایش شدت تمرین صورت می گیرد این موضوع در پژوهش حاضر نیز ثابت شده است.هنگامی که شدت کار از کم تا متوسط افزایش می یابد سرعت لیپولیز ومقدار جریان خون بافت چربی وجریان خون عضله افزایش می یابد که باعث افزایش دسترسی عضلات به اسید چرب می شود.این امر با افزایش مقادیر مطلق اکسیداسیون چربی همراه است.زمانی که شدت به مقدار بسیار زیادی افزایش می یابدسهم اکسیداسیون کربوهیدرات به طور برجسته ای افزایش می یابد.همراه با افزایش شدت تمرین مقدار اکسیژن مصرفی ودی اکسیدکربن دفعی پیوسته افزایش می یابندودر سه سطح اکسایش به طور معناداری متفاوت هستند اما نسبت تبادل تنفسی درسه سطح تفاوت معناداری ندارد