رابطه ویژگی های شخصیتی و راهبردهای انگیزشی با سبک یادگیری دانش آموزان دبیرستانی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و راهبردهای انگیزشی با سبک یادگیری انجام شده است .جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه 3 تهران است که تعداد آنها به 6000 نفر می رسید . تعداد نمونه طبق جدول کرجسی و مورگان 400 نفرگردید و سهم هر مدرسه 20 نفر بود که به طریق نمونه گیری تصادفی این افراد انتخاب شدند. در این پژوهش از 3 پرسشنامه، شامل پرسشنامه شخصیتی آیزنگ ، پرسشنامه مرکز کنترل راتر و پرسشنامه سبک یادگیری کمبراستفاده شد .روش تحقیق از نوع همبستگی است و هر دو هدف این نوع تحقیقات (همبستگی و پیش بینی ) مورد توجه قرار گرفته است . یافته ها نشان داد که میان ویژگیهای شخصیتی درونگرا با سبک یادگیری تأملی رابطه معنا داری وجود دارد . همچنین ،میان ویژگیهای شخصیتی برونگرا و سبک یادگیری تأملی رابطه معنا داری دیده شد. همینطور، میان راهبرد های انگیزشی (با مرکز کنترل بیرونی )با سبک یادگیری تأملی رابطه معنا داری مشاهده شد ولی ، میان راهبردهای انگیزشی (مرکز کنترل درونی ) با سبک یادگیری تأملی رابطه معنا داری دیده نشد . همینطور ،مشخص شد که از بین دو متغیر پیش بین ، یعنی ویژگیهای شخصیتی و راهبردهای انگیزشی (مرکز کنترل ) ،فقط متغیر" مرکز کنترل "نقش تعیین کننده ای دارد و می تواند سی و دو درصد از واریانس را پیش بینی کند .