بررسی تطبیقی جلوه های پایداری در شعر محمود درویش و قیصر امین پور

ادبیات پایداری که نمونه ای از ادبیات ملتزم به شمار می رود زمینه ای مناسب برای ثبت وقایع مقاومت و دفاع مردمی است.این امر در اشعار فارسی و عربی نیز به فراوانی قابل مشاهده است و شاعران بزرگی در هر دو زبان، بر آن واقف بوده اند و آثار ارزشمندی را به جا گذاشته اند که از میان شاعران معاصر، « محمود درویش» از فلسطین و « قیصر امین پور» شاعر برجسته ی ایرانی، به بسیاری از قصاید خود رنگ و بوی جهاد و دفاع از وطن داده اند. مطالعه اشعار قیصر امین پور و محمود درویش، وجوه اشتراک قابل ملاحظه ای را پیش روی خواننده می نهد که بررسی این امور، علاوه بر ایجاد آشنایی بیشتر با این دو شاعر، دیدگاه ایشان را نسبت به جامعه، وطن، مقاومت و دیگر مفاهیم اصیل نشان می دهد و می تواند در شناخت بهتر سروده های این دو شاعر، سبک شناسی، نقد و تحلیل موثر واقع شود. این تحقیـق در چهار فصل تنظیم گردیده است که به بررسی، نقد و تحلیل اشعار مقاومت قیصر امین پور و محمود درویش پرداخته است و در پی بررسی جلوه های مشترک پایداری در شعر دو شاعر است. روش پژوهش در این تحقیق وصفی-تحلیلی و بر اساس مقایسه و نقد می باشد. بدین ترتیب که نمونه هایی از اشعار شاعران مورد نظر در هر مقوله استخراج شده و مورد تحلیل، مقایسه و نقد قرار گرفته است که در پایان به این نتیجه رسیده است که اشعار محمود درویش و قیصر امین پور مشتمل بر مضامین مشترک زیادی در زمینه ادبیات پایداری است و زندگی دو شاعر تاثیر فراوانی بر شعر آنها گذاشته است. همچنین دیدگاه هر دو شاعر درباره شعر مقاومت دیدگاهی واقع گراست و هر دو بوسیله شعر در صدد آگاهی نسل جوان و نسل جدیدند. نگاه دقیق و موشکافانه ایشان نشان از اهمیت و توجه به مسائل جاری است که می بایست از طریق کلامی منظوم به گوش مردم رساند.