بررسی کاهش سطح پروتئین جیره بوقلمون با استفاده از آنزیم پروتئاز

این آزمایش به منظور بررسی امکان کاهش سطح پروتئین جیره بوقلمونهای نر گوشتی با استفاده از آنزیم پروتئاز در مرحله رشد( سن 28 تا 58روزگی) انجام شد. 168 جوجه بوقلمون سویه but 6 به 24 پن دارای 7 پرنده در هر پن توزیع شدند. طرح آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار مورد استفاده قرار گرفت. جیره ها شامل a- جیره بر پایه ذرت و کنجاله سویا (شاهد، با 83/25درصد پروتئین خام) b- جیره دارای کنجاله کلزا و پودر ضایعات کشتارگاهی طیور c- تیمار با کاهش 10 درصدی سطح پروتئین(42/23درصد) بر اساس ذرت و کنجاله سویا بدون آنزیم پروتئاز d- تیمار با کاهش10 درصدی سطح پروتئین بر اساس ذرت و کنجاله سویا و 1/0درصد آنزیم پروتئاز e- تیمار با کاهش10 درصدی سطح پروتئین دارای کنجاله کلزا و پودر ضایعات کشتارگاهی طیور بدون آنزیم پروتئاز f- تیمار با کاهش10 درصدی سطح پروتئین دارای کنجاله کلزا و پودر ضایعات کشتارگاهی طیور و با افزودن 1/0درصد آنزیم پروتئاز. در تیمار d با کاهش سطح پروتئین و افزودن آنزیم پروتئاز افزایش وزن مشابهی با تیمار شاهد مشاهده شد(3196 در برابر 3157 گرم در کل دوره) که نشان می دهد با کاهش سطح پروتئین خام جیره و افزودن آنزیم پروتئاز می توان سطح پروتئین را تا 10 درصد کاهش داد. در تیمار c با کاهش سطح پروتئین و بدون افزودن آنزیم پروتئاز کمترین افزایش وزن و بیشترین ضریب تبدیل مشاهد شد. ابقای نیتروژن در تیمار های e و f کاهش نشان داد. تیمار d از لحاظ درصد لاشه و سینه بالاترین عدد را دارا بود. نتایج تحقیق نشان داد که با افزودن آنزیم پروتئاز فقط در جیره های برپایه ذرت و کنجاله سویا می توان کاهش سطح پروتئین جیره را جبران نمود.