تأثیر بازارگرایی بر عملکرد بانک مسکن شهر تهران

رویکردهای بازاریابی، از اواسط دهه1950 به رویکردهایی استراتژیک با افق زمانی بلند مدت تبدیل شده است. تمایل موسسات کسب وکار به بررسی دقیق نیازهای مصرف‏کننده و مشتری متمرکز شد. مفهوم بازاریابی فلسفه حاکم بر بنگاههای کسب وکار گردید و از اصطلاح بازارگرایی برای اجرای مفهوم بازاریابی استفاده شد. در طول دهه گذشته بازارگرایی بسیار مورد توجه پژوهشگران بازاریابی قرارداشته و به عنوان یکی از موضوعات اصلی پژوهش، در بازاریابی استراتژیک مطرح شد. بازارگرایی و تاثیر آن بر عملکرد از جمله مباحث مهم و محوری در مدیریت بازار و مشتری قرار گرفت. در این پژوهش، به بررسی تاثیر بازارگرایی بر عملکرد بانک مسکن در شهر تهران با توجه به متغیرهای ساختاری و متغیر تعدیل‏کننده محیطی ‏پرداختیم. برای این منظور 65 شعبه بانک مسکن تهران به عنوان نمونه انتخاب و سپس پرسشنامه‏ای که از قبل آماده شده بود، در اختیار مدیر و معاون شعبه قرار داده شد. برای تحلیل و بررسی فرضیه‏ها از روش رگرسیون لجستیک و خطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که، بازارگرایی بر روی عملکرد بانک مسکن تاثیر دارد. اما از متغیرهای ساختاری، عوامل مدیران ارشد و تعامل میان بخشها از متغیر پویایی میان بخشهای سازمان و سیستم پاداش از متغیر سیستم سازمانی، موجب بهبود بازارگرایی بانک مسکن می‏شوند و متغیرهای درگیری میان بخشهای سازمان و سیستم رسمی و تمرکزگرایی تاثیری روی بازارگرایی ندارند. همچنین تحلیلهای آماری نشان داد که متغیرهای محیطی تاثیری روی رابطه بین بازارگرایی و عملکرد ندارند. کلید واژه‏ها : بازارگرایی، عملکرد بانک مسکن، متغیر ساختاری، متغیر محیطی