تاثیر آموزش بر توانایی تجسم فضایی و خلاقیت کودکان پیش دبستانی شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی آموزش بر افزایش خلاقیت و توانایی تجسم فضایی کودکان پیش دبستانی بود. پژوهش از نوع آزمایشی همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. در این پژوهش، 40 نفر از کودکان پیش دبستانی شهر شیراز با روش نمونه گیری گمارش تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. قبل از شروع آموزش، آزمون خلاقیت تورنس، آزمون ریون کودکان و تست فراستیگ، به عنوان پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش قرار گرفت و به گروه کنترل، هیچ گونه آموزشی داده نشد. آموزش شامل ارائه تکنیک اسکمپر برای خلاقیت، و برای تجسم فضایی شامل آموزش مفاهیم فضایی و تمرینات تصویری بود. در پایان دوره آموزش، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که (با کنترل عامل پیش آزمون) بین نمرات پس آزمون خلاقیت و تجسم فضایی در گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معنی داری وجود داشت و این تفاوت به نفع گروه آزمایش بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش، به طور معنی داری باعث افزایش خلاقیت و تجسم فضایی در کودکان پیش دبستانی شده است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش، باعث افزایش معنی دار مولفه های خلاقیت (سیالی، انعطاف پذیری، ابتکار، و بسط) در کودکان پیش دبستانی شده است.