ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی اریتروپویتین بر روی آسیب ناشی از ایسکمی- ری پرفیوژن روده کوچک در گربه

آسیب ناشی از ایسکمی- ری پرفیوژن روده کوچک یک حالت اورژانسی بوده که در اثر عوامل متعددی مانند فتق و انسدادهای گیر افتاده روده، توهم رفتگی روده ها و غیره در گربه ها، سگ ها و انسان رخ می دهد. آسیب حاصله از جراحت ایسکمی- ری پرفیوژن در نتیجه عملکرد رادیکال های آزاد اکسیژن، سیتوکین ها، تجمع لکوسیت ها به خصوص نوتروفیل ها و آزاد شدن واسطه های التهابی می باشد. بیشترین آسیب سلولی در طی مرحله ری پرفیوژن ایجاد شده و آسیب آن شدید تر از آسیب ناشی از ایسکمی می باشد. مطالعات نشان می دهند که اریتروپوئتین علاوه بر اثرات خونساز آن، با مکانیسهای غیر هماتوپوئتیک مانند اثرات آنتی اکسیدانی، ضد آپوپتوز، ضد التهابی و تحریک آنژیوژنز سبب کاهش آسیب های ناشی از ایسکمی- ری پرفیوژن در بافت هایی مانند مغز ، کلیه و قلب شده است. با این حال مطالعات کمی بر روی اثرات محافظتی این دارو در ایسکمی- ری پرفیوژن روده در موش رت در دنیا انجام شده است. اریتروپوئتین می تواند از طریق آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند گلوتاتیون و داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی مانع از تراوش لکوسیت ها شود. ما در این مطالعه به ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی داروی اریتروپویتین در جراحات ناشی از ایسکمی-ری پرفیوژن در روده کوچک گربه پرداختیم. به منظور ا جرای این پروژه تعداد 20 گربه نر بالغ از سطح شهر تبریز جمع آوری شد و پس از معاینات بالینی توسط متخصص دام کوچک و تایید سلامتی آنها، گربه ها در 4 گروه تحت عمل لاپاراتومی قرار گرفتند. گروه 1) شاهد منفی که به جای داروی اریتروپوئتین، سالین نرمال دریافت کرده و حیوانات تحت عمل لاپاراتومی بدون ایسکمی- ری پرفیوژن قرار گرفتند، گروه2) شاهد مثبت که سالین نرمال دریافت کرده و حیوانات تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند، گروه 3) گروه درمان که تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند و بلافاصله قبل از ری پرفیوژن اریتروپویتین با دوز iu/kg 1000 به صورت داخل وریدی تزریق گردید . گروه 4) گروه درمان که تحت عمل لاپاراتومی با ایسکمی (60 دقیقه)- ری پرفیوژن (60 دقیقه) قرار گرفتند و بلافاصله قبل از ری پرفیوژن اریتروپویتین با دوز iu/kg 3000 به صورت داخل وریدی تزریق گردید. نمونه برداری از بخشی از ژوژنوم در زمان های قبل از ایسکمی، یک ساعت بعد از ایسکمی و یک ساعت پس از شروع ری پرفیوژن صورت گرفت. نمونه ها در آزمایشگاه بیوشیمی هموژن و سانتریفوژ شدند و از مایع رویی جهت اندازه گیری میزان فعالیت mpo و mda بافتی به عنوان شاخص های استرس اکسیداتیو در بافت روده کوچک استفاده شد. نتایج حاصله از مطالعه کنونی نشان داد که داروی اریتروپویتین بویژه با دوز(iu/kg) 3000، غلظت mpo و mda، به عنوان شاخص های التهاب و پراکسیداسیون لیپیدی، را در ایسکمی-ری پرفیوژن روده در مدل حیوانی گربه کاهش داد. مکانیسم محافظتی اریتروپویتین در برابر آسیب ناشی از ایسکمی-ری پرفیوژن به طور کامل مشخص نشده ولی به نظر می رسد این اثرات مربوط به خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی آن باشد