نقش سبک های والدگری و سبک های اسناد در پیش بینی ابراز وجود دانش آموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ابراز وجود بر اساس سبک های والدگری و سبک های اسناد در دانش آموزان دبیرستانی استان فارس انجام شد. بدین منظور نمونه ای مشتمل بر 400 دانش آموز (200 دختر و200 پسر) از دانش آموزان اول تا سوم دبیرستان شیراز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایانتخاب شدند و سه پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریکی، 1975)، سبک های والدگری (استنبرگ، 2005) و سبک های اسناد (پترسون و همکاران، 1982) را تکمیل کردند. بعد از تحلیل اطلاعات با استفاده از روش های آماری مناسب، آشکار شد که پایایی و روایی پرسشنامه ها در حد مطلوب است. نتایج نشان داد که بُعد استقلال روانی از سبک های والدگری پیش بینی کننده منفی و معنی دار ناراحتی از ابراز وجود می باشد .همچنین سبک عام - خاص از سبک های اسناد بهطورمنفی و معنا دار توان پیش بینی بُعد احتمال پاسخ ابراز وجود را دارد؛سبک درونی – بیرونی بهطور مثبت و معنادار توانست بُعد تشخیص ابراز وجود را پیش بینی نماید. بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین دختران و پسران در هیچکدام از ابعاد سبک های والدگری و سبک های اسناد وجود ندارد اما از نظر ابراز وجود نمره پسران در بعد میزان ناراحتی از ابراز وجود به طور معنی داری بیشتر از دختران می باشد. بطور کلی پژوهش حاضر نشان داد که تشویق استقلال روانشناختی فرزندان زمینه ی مهارت ابراز وجود- با افزایش توانایی نه گفتن و خودکارآمدی فردی- را فراهم می کند. از سویی دیگر، داشتن سبک اسناد درونی موجب می شود که افراد در بیشتر موقعیت ها به صورت مناسب و به موقع از خود رفتار جراتمندانه نشان دهند.