بررسی رابطه بین سبک های رهبری مدیران مراکز پیش دبستانی با خشنودی شغلی مربیان آنها در شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک های رهبری مدیران مراکز پیش دبستانی با خشنودی شغلی مربیان می باشد. جامعه این پژوهش شامل تمامی مراکز پیش دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی 92-1391 می باشد، از میان آنان 90 مرکز پیش دبستانی به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی سبک رهبری، از پرسشنامه سبک رهبری(mlq) و برای بررسی خشنودی شغلی از پرسشنامه شاخص توصیفی شغل(jdi) استفاده شده است. برای تعیین همبستگی سبک های رهبری و خشنودی شغلی و ابعادش از آزمون همبستگی پیرسون و جهت بررسی تأثیر سبک رهبری بر خرده مقیاس های خشنودی شغلی از رگرسیون استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss صورت گرفت که با توجه به سطح معنی دار به دست آمده با 95% اطمینان می توان گفت رابطه مستقیم و معناداری بین سبک رهبری و خشنودی شغلی وجود دارد. بررسی فرضیه ها نشان داد سبک های رهبری تحولی و تبادلی با خشنودی شغلی، همبستگی مثبت دارند ولی رابطه سبک رهبری رهاشده با خشنودی شغلی منفی است. از میان سبک های رهبری، سبک رهبری تحولی است که رابطه معناداری با تمام خرده مقیاس های خشنودی شغلی دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که تنها سبک رهبری تحولی بر تمام خرده مقیاس های خشنودی شغلی تأثیرگذار است و توان پیش بینی کنندگی آن ها را دارد. درضمن میزان خشنودی شغلی مربیان در سبک رهبری تحولی بالاتر از سبک های دیگر رهبری است.