بررسی رفتارهای چرایی دام نژاد افشاری (مطالعه موردی مراتع ییلاقی گنداب شهرستان گرمه)

در ابتدا به کمک پایش صحرایی محدوده مورد چرای دامها مشخص شد. جهت مطالعه پوشش گیاهی از روش پلات اندازی با پلاتهای یک مترمربعی به صورت تصادفی 30 پلات در هرتیپ استفاده شد. در هر پلات اقدام به بر داشت خصوصیات پوشش گیاهی ا ز قبیل اطلاعات مربوط به تولید و درصد تاج پوشش محاسبه شد. در این مطالعه ابتدا گونه های مهم و کلیدی مراتع منطقه و همچنین گونه های همراه شناسایی شد و ارزش رجحانی گونه های منتخب بررسی گردید. برای بررسی رژیم غذایی از روش شمارش لقمه و زمان سنجی با بکارگیری گوسفند در درون گله استفاده می شود. در طی فصل چرای منطقه، ماهی چهار روز و در طول هر روز در سه زمان (چرای صبحگاهی، ظهر و عصر) سه تکرار 10 دقیقه ای به طور متوالی در هر وعده، کار زمان سنجی انجام شد.روش شمارش لقمه هم همانند روش ثبت زمان است بدین گونه که لقمه خورده شده توسط دام شمارش شده و سپس تعداد لقمه خورده شده توسط دام اندازه گیری و بعدا میانگین گرفته می شود. در این دو روش چرای طبیعی دام در داخل گله مورد توجه است. پس از ثبت اطلاعات فوق و انتقال به کامپیوتر، اقدام به استخراج داده های مورد نیاز از قبیل نوع گونه مورد چرا، مدت زمان توقف هر دام بر روی هر گونه، مدت زمان حرکت واستراحت دام و تعداد دفعات چرای دام از هریک از گونه ها محاسبه گردیده و میزان بهره برداری از هر یک از گونه ها از رابطه زیر تعیین شد: درصد بهره برداری )ترکیب جیره ( برابراست با زمان چرا از یک گونه به ثانیه به زمان چرای تمام گونه به ثانیه ضربدر100 .در نهایت با استفاده از فرمول زیر(1) شاخص رجحان هر یک از گونه های گیاهی برای گوسفند محاسبه گردید: برای بررسی های آماری، از قبیل مقایسه میانگین ها، آنالیز های همبستگی، رسم منحنی های مربوطه و ... از نرم افزارهای excle و spss استفاده شد. در این تحقیق به این نتیجه رسیده شد که چرای دام در وعده ها و روزها و ماهها مختلف متفاوت می باشد.