بررسی تلاش بازآوری گونهfestuca ovina l. تحت شدت های مختلف چرای دام (مطالعه موردی مراتع قرخود در خراسان شمالی)

واژه های کلیدی: بازآوری، l. festuca ovina، نرخ دام گذاری، تولید، علفزار، شدت های چرایی، نیمه استپی بازآوری و تجدید نسل یکی از ارکان مهم زندگی موجودات زنده و از جمله گیاهان می باشد. گیاهان به وسیل? بذر (تکثیر جنسی) و اندام های رویشی (تکثیر غیر جنسی) قادر به تجدید حیات می باشند. تکثیر با بذر به دلیل داشتن مزایای تولید زیاد، پراکنش آسان و تحمل شرایط خشکی محیط، بر تکثیر غیر جنسی برتری دارد. گندمیان عنصر اصلی پوشش چمنزارها، علفزارها و اکوسیستم های مرتعی را تشکیل می دهند. گیاه فستوکا اوینا از گندمیان نسبتاً خوشخوراک و پر تولید مراتع می باشد و برای بذرکاری و بذرپاشی در مناطق استپی و نیمه استپی کشور در پروژه های مرتعکاری توصیه شده است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر شدت های مختلف چرای دام بر روی تلاش بازآوری و مقایس? میزان تلاش بازآوری گون? موردنظر در شدتهای مختلف چرا می باشد. در مراتع نیمه استپی قرخود، چهار تیمار به ترتیب مناطق با چرای سبک، متوسط، سنگین و عدم چرا انتخاب گردید. برای تعیین میزان تولید علوفه از روش قطع و توزین به روش تصادفی با تعداد پلات لازم (40پلات) استفاده شد، به طوری که در هر تیمار 10 پلات یک متر مربعی قرار داده شد. نرخ دام گذاری با استفاده از وزن ماده خشک به دست آمده تعیین گردید. بعد از انتخاب تیمارهای مطالعاتی در هر سایت 4 ترانسکت مستقر، روی هر ترانسکت 10 نقط? تصادفی به روش نزدیکترین گونه انتخاب و اقدام به قطع اندام های مورد نظر گردید. بعد از تفکیک اندام های زایشی و رویشی و توزین ماده خشک آنها، داده ها به منظور بررسی تأثیر عامل چرا، عکس العمل گیاه در مقابل چرا و مقایس? گون? مورد مطالعه در هر سایت نسبت به اختصاص منابع غذایی به اندام های مختلف، با استفاده از تجزیه واریانس داده ها و آزمون آماری tukey در نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج این بررسی نشان داد تلاش بازآوری گیاه در شدتهای مختلف چرای دام متفاوت است.