شناسایی موانع بکارگیری روش تدریس مبتنی بر حل مسئله از دیدگاه معلمان علوم دوره ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 91-1390

پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع به کارگیری روش تدریس حل مسئله از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهر تهران انجام شد. جامعه اماری این تحقیق شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی مناطق 19 گانه شهر تهران که در سال تحصیلی 91- 1390 مشغول به تدریس درس علوم تجربی در مدارس ابتدایی می باشند است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی می باشد و همچنین ابزار جمع اوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته می باشد که روایی و پایایی ان توسط تعدادی از معلمان علوم تجربی و اساتید محترم راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفته است و پایایی ان 83% تک نمونه ای )استفاده شده t) می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از امار توصیفی و استنباطی است. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد که موانع مدیریتی در حد کم مانع از به کارگیری روش حل مسئله در کلاس درس می شوند ولی موانع مربوط به معلم در حد زیاد مانع از به کارگیری روش حل مسئله در کلاس درس می شوند ویافته های تحقیق نشان می دهد که 44% از معلمان در حد زیاد با روش حل مسئله اشنایی دارند و از ان تا حدودی در کلاس درس استفاده می کنند و این میزان نشان دهنده این است که هنوز56% معلمان در حد مطلوب با این روش اشنایی ندارند و از ان در کلاس درس به میزان کم استفاده می کنند .موانع مربوط به محتوا و امکانات و نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی نیز در حد زیاد مانع از به کارگیری روش حل مسئله در کلاس درس می شوند.با شناسایی این موانع باید مسئولان و دست اندرکاران اموزش و پرورش و تربیت معلم و اموزش ضمن خدمت و برنامه ریزان و مدیران و معلمان با کمک همدیگر در برطرف کردن این موانع و گسترش استفاده از روشهای فعال تدریس به ویژه روش حل مسئله که روش اموزش علوم تجربی در دوره ابتدایی می باشد ،بکوشند.