یک حساب جبری برای مدیریت اعتماد در وب معنایی

هدف اصلی مدل های امنیتی جلوگیری از افشاء تغییر و ممانعت از سرویس منابع و اطلاعات سیستم به طور غیر مجاز است. در وب معنایی، راه حل ایجاد امنیت و حفظ محرمانگی، یکپارچگی و در دسترس بودن منابع سیستم، استفاده از روابط اعتماد بین مولفه های این محیط است. محرمانگی و درستی داده ها و سرویس های وب معنایی تنها هنگامی حفظ می شود که عناصر قابل اعتماد به آنها دسترسی داشته باشند. در سیستم های توزیع شده، بحث اعتماد، در مقایسه با موضوع کنترل دسترسی، جدید است. با توجه به محوریت اطلاعات و مدل داده های جدید وب معنایی، اعتماد در بالاترین لایه معماری آن و به منظور حفظ امنیت این محیط مطرح شده است. در وب معنایی، با اعتماد به داده ها و سرویس های وب معنایی می توان از آن ها استفاده نمود. همچنین، اگر یک سرویس یا عامل نرم افزاری در وب معنایی از دیدگاه ما مورد اعتماد باشد، می توانیم اجازه دسترسی به منابع خود را به او بدهیم. هدف این پایان نامه ارایه یک حساب جبری برای مدیریت اعتماد در وب معنایی است. مدیریت نیازمندی های امنیتی و دستیابی به یک سطح امنیت مورد قبول در وب معنایی مستلزم شناخت دقیق مولفه ها و تهدیدهای امنیتی این محیط است. برای این منظور، ابتدا این محیط و مولفه های سازنده مدل داده ای جدید آن به طور دقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس نیازمندی های امنیتی خاص وب معنایی و جایگاه مدل های امنیتی پیشین در ان بررسی شده اند. اعتماد و ویژگی های آن به منظور حفظ امنیت وب معنایی تشریح گردیده اند و یک حساب جبری (منطق اعتماد) برای آن ارایه شده است. منطق اعتماد کلی تر از مدل های دیگر امنیتی مانند کنترل دسترسی است به طوری که خروجی آن قابل استفاده در تصمیم گیری های کنترل دسترسی نیز است. برای ارایه اعتماد منطق توصیفی با عمل گرهای منطق وجهی ترکیب شده است. این منطق با در نظر گرفتن مواردی نظیر روابط بین مولفه های وب معنایی، ویژگی های مولفه ها، شهرت واعتبارنامه ها تصمیم گیری های مدیریت اعتماد در وب معنایی را انجام می دهد. معنای این منطق با استفاده از ساختار کریپکه و مفهوم دنیاهای ممکن بیان شده است. خروجی این منطق، قابل اعتماد بودن اطلاعات و سرویس های وب معنایی را مشخص می کند.