بررسی پترولوژی و ژئوشیمی سنگ های آتشفشانی شمال غرب مشکین شهر

منطقه مورد مطالعه در استان اردبیل و در بخش شمال غرب شهرستان مشکین شهر بین 47و 30 درجه تا 47 و36 طول شرقی و 38 و 30 تا 38 و 34 عرض شمالی قرار گرفته است ولکانیک های منطقه در زون البرز غربی- آذربایجان واقع شده و سن آنها ائوسن میانی می باشد این سنگ ها بطور عمده شامل آندزیت، تراکی، آندزیت، آندزی بازالت می باشند. بافت عمومی این سنگ ها پورفیریک، میکرولیتیک پورفیریک، هیالومیکرولیتی و سری ایت بوده و فتو کریست های آنها اغلب از نوع اوژیت، پلاژیوکلاز، بیوتیت و هورنیلتد می باشند. نمود اشکال و بافت هایی نظیر دگرسانی انتخابی، ماکل های ترکیبی و بهم ریخته، بافت غربالی و منطقه بندی های معکوس و نوسانی در پلاژیوکلازها، ظهور بیوتیت ها و آمفیبول های اپاستیه و با حواشی سوخته نشان دهنده رخداد پدیده ی اختلاط ماگمایی یعنوان عامل بوجود آورنده ماگمای والد سنگ های ولکانیک منطقه معرفی شده اند در نمودارهای هارکر نیز هیچ گونه جدایش خاصی بین سنگ ها دیده نمی شود و سنگ ها روند تفریق یکسانی را طی کرده اند سری ماگمایی سنگهای منطقه از نوع کالکوآلکالن و تولئیتی می باشد این مجموعه از نظر شاخص اشباع از آلومینیوم جزی گروه متا آلومینوس قرار می گیرند. در دیاگرام های عنکبوتی بهنجار شده به گوشته اولیه عناصر rb،sr،ba،k، lree غنی شدگی و عناصر nb، ti، hree تهی شدگی نشان می دهند در منطقه مورد مطالعه دگرسانی گرمابی قابل ملاحظه را می توان مشاهده کرد که بر روی سنگهای آتشفشانی تاثیر فراوانی گذاشته است و باعث ایجاد تغییرات شدیدی در کانی های این سنگ شده است که از جمله می توان به تجزیه ی پلاژیوکلاز به سریسیت، ارتوکلاز به کانی های رسی، هورتبلند و بیوتیت به کلریت و کلسیت و نیز تجزیه اوژیت به اورالیت اشاره کرد. مطالعات ژئوشیمی عناصر اصلی نشان می دهد تبلور کانی هایی چون کلینوپیروکسن، اولینوین و پلاژیوکلاز نقش اصلی را در تبلور ماگما داشته اند مقادیر بالای عناصر ناسازگار lile، lree و نیز مقادیر پایین عناصر hfse نشان می دهد که منبع گوشته ای ماگمای بوجود آورنده سنگهای منطقه تحت تأثیرمتاسومانیزم و آلایش پوسته ای قرار گرفته است. برخورد پلیت عربی یا اورازیا باعث ضخیم شدگی پوسته ای گردیده و این موجب بالا رفتن ژئوترم حرارتی و در نهایت باعث ذوب بخشی منبع گوشته ای گردیده است در اثر شکستگی های موجود در منطقه و تاثیر گسل ها ماگمای حاصله به بیرون راه یافته است. جایگاه ژئوتکتونیکی سنگ های مزبور، قوس های بعد از برخورد بوده که با بسته شدن اقیانوس نئوتتیس و تصادم پلیت عربی با بلوک ایران مرکزی و تحولات بعد از تصادم در پوسته ایران زمین تطابق دارد. کشش های بعد از برخورد در زمان پالئوژن بویژه در آئوسن باعث ظهور آتشفشان های متعدد و پراکنده در زون البرز-آذربایجان گردیده است.