بررسی اندیشه های کلامی عبدالله ابن ابی یعفور در پرتو روایات وی

در این پژوهش، اندیشه ها ی کلامی عبدالله ابن ابی یعفور بر اساس روایات اعتقادی نقل شده از وی، بررسی می گردد. او از یاران صدیق امام صادق ?و مورد اعتماد ایشان می باشد و در کتب روایی دلائل و رجالی فراوانی مبنی بر ثقه بودن ایشان وجود دارد . در گذشته راویان موثق فقط روایاتی را نقل می کردند و به دیگران اجازه نقل آنها را می دادند که مورد پذیرش آنها بود و از نقل روایاتی که قبول نداشتند، امتناع می نمودند. بنابراین بررسی روایات آنان، راهی مناسب برای دستیابی به آرائشان می باشد. با مطالعه جوامع روایی پیشین ( تا قرن پنجم ) ، روایات اعتقادی ابن ابی یعفور گرد آوری گردیدکه مجموعه ای ساختارمند از باورهای اصحاب امامیه در آن دوران را ارائه می کند. این مجموعه در سه بخش مبداشناسی، راهنما شناسی و فرجام شناسی مورد بررسی قرار گرفته است . در بخش مبداشناسی، پیرامون معرفت، شناخت خداوند، کیفیت و اقسام آن، اوصاف او پرداخته شده است. بحث راهنما شناسی دربرگیرنده سه زیر عنوان نبوت ،امامت و مهدویت است. که نبوت وامامت در دو بخش نبوت و امامت عامه و خاصه و مهدویت به طور مجزا مورد بررسی قرار گرفت . در انتها دربحث فرجام شناسی مباحثی از قبیل مرگ ، قیامت و بهشت و دوزخ مورد بررسی قرار گرفت . روایاتی که ابن ابی یعفور نقل می کند، زندگی اخروی و حتمیت آن برای همه را مسلم می داند.