بررسی های پترولوژیکی مجموعه بازیک و الترابازیک سرو، شمال غرب ایران

منطقه سرو در شمال غرب ایران، طول جغرافیایی ´30 °44 تا ´00 ° 45 شرقی و عرض جغرافیایی ´30 °37 تا ´00 ° 38 واقع گردیده است. این منطقه طبق تقسیم بندی های انجام گرفته زمین شناسی در محل برخورد دو زون ایران مرکزی و سنندج- سیرجان واقع شده است. مجموعه افیولیتی سرو در مرز ایران و ترکیه از سنگ های سکانس گوشته ای شامل پریدوتیت های عمدتاً لرزولیتی و سکانس پوسته ای شامل گابرو، دیاباز و رسوبات اعماق اقیانوس به ویژه آهک های پلاژیک تشکیل شده است. با توجه به مینرال شیمی کانی های سازنده، ترکیب الیوین در سنگ های پریدوتیتی کریزولیت، ترکیب پیروکسن ها انستاتیت و دیوپسید می باشد. کلینوپیروکسن در سنگ های مافیک (گابرو) ترکیب اوژیت را دارد. عدد منیزیم در الیوین 86/0، ارتوپیروکسن 96/0- 87/0 و کلینوپیروکسن 90/0 – 87/0 در پریدوتیت ها و عدد منیزیم در کلینوپیروکسن گابروها 92/0 الی 74/0 می باشد. دمای تشکیل سنگ های گابرویی منطقه بین 1300- 1150 درجه سانتیگراد و فشار تشکیل 10-6 کیلوبار تخمین زده شده است. براساس مینرال شیمی پریدوتیت ها، این سنگ ها در محیط سوپراسابداکشن جلوی قوس تشکیل شده اند. محیط تکتونیکی تشکیل سنگ های گابرویی منطقه جزایر قوسی می باشد. مجموعه افیولیتی سرو قسمتی از افیولیت های مشخص کننده زمین درز نئوتتیس در ایران می باشد. این افیولیت های مشابه افیولیت های نقده در جنوب و افیولیت های غرب خوی در شمال منطقه مورد مطالعه می باشد. بدین ترتیب افیولیت های سرو در امتداد زمین درز نئوتتیس و در موقعیت سوپراسابداکشن این اقیانوس از جنوب شرق ایران (افیولیت های بافت، دهشیر، شهر بابک، نائین) تا شمال غرب کشور (افیولیت های خوی) می باشد که این امر می تواند تأییدی بر اتصال افیولیت های جنوب شرق تا افیولیت های شمال غرب ایران در امتداد زون سوپراسابداکشن بافت- خوی باشد.