سنتز مشتقات جدید 4-تیازولیدینون با اثر احتمالی ضد درد و ضد التهاب

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به عنوان یکی از پر مصرف ترین گروه های دارویی در درمان درد و التهاب و تب مطرح هستند. این داروها از طریق مهار غیر اختصاصی دو ایزوفرم آنزیم سیکلواکسیژناز (cox–2وcox–1) و در نتیجه مهار سنتز پروستاگلاندینها عمل میکنند. اما عوارض جانبی آنها ـ از جمله عوارض گوارشی ـ استفاده از این داروها را محدود میکند.یکی از مهمترین عوامل در ایجاد این عوارض جانبی مهار سنتز پروستاگلاندین های محافظ می باشد، از اینرو مطالعه روی سنتز ترکیبات جدید با کاراییبالاتر و عوارض کمتر از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به آنکه مطالعات اخیر نشان داده که حلقه 4-تیازولیدون دارای اثرات ضد درد و ضد التهاب می باشدو همینطور ساختار پایه شبه فنامات 2-(فنیل تیو)بنزوییک اسید دارای خواص ضد درد و التهاب می باشد،در این تحقیق و در ادامه مطالعات قبلی تصمیم گرفته شد با کمک اصل هیبریداسیون مولکولی مشتقاتی که هیبریدی از هر دو ساختار ذکر شده هستند سنتز گردندکه احتمالا کارایی وقدرت بیشتر و عوارض کمتری داشته باشند. شروع واکنش ها با 2-مرکاپتو بنزوییک اسید و بر طبق مراحل موجود هیدرازون های 2-فنیل تیو بنزوییک اسید سنتز شد و همچنین ترکیبات هدف توسط واکنش با تیو گلایکولیک اسید آماده شدند. ساختمان مولکولی مشتقات سنتز شده توسط طیف سنجی رزونانسی مغناطیس هسته و مادون قرمز و طیف سنجی جرمی مورد تائید قرار گرفتند.