بررسی تغییر ظرفیت آنتی اکسیدانتی گیاه رازیانه (foeniculumvulgar) تحت تأثیر هورمون های استرادیول، پروژسترون

رازیانه(foeniculum vulgare) ، گیاهی است چند ساله، علفی، معطر و پایا از خانواده چتریان که منشأ آن نواحی مدیترانه و جنوب اروپا گزارش شده است و به دلیل کاربرد های متعدد آن(داروسازی، صنایع غذایی و آرایشی) در حال حاضر در اکثر نقاط جهان کشت می شود. بررسی عصاره های استخراج شده از این گیاه نشان می دهد که قادر به خنثی کردن رادیکال های آزاد حاصل از واکنشهای اکسیداسیون می باشند. حضور ترکیبات فنولیک و اسید های چربی مانند اولئیک و پالمتیک در قسمت-های مختلف این گیاه می تواند در فعالیت آنتی اکسیدانی آن سهیم باشند. امروزه علاقه بشر به استفاده از آنتی اکسیدانت های طبیعی به عنوان جایگزین آنتی اکسیدانت های مصنوعی آفزایش یافته است از این رو در این مطالعه هدف ما بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی این گیاه در اثر هورمون های جنسی پستانداران مانند استرادیول و پروژسترون می باشد. این ترکیبات جزء ترکیبات استروئیدی می باشند که در بسیاری از فرآیند های فیزیولوژیکی حائز اهمیت هستند، در این تحقیق استرادیول و پروژسترون در دو غلظت (یک میکرومولار و یک نانو مولار) بر برگ های رازیانه به مدت یک هفته روزانه اسپری گردید. نتایج نشان داد که بین تیمار های اعمال شده اختلاف معنی داری وجود دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار استروژن با غلظت 9-10 مولار و تیمار پروژسترون با غلظت 6-10 مولار بیشترین تأثیر را بر خصوصیات فیزیولوژیکی داشته است. مقدار مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن با تیمارهای استرادیول و پروژسترون کاهش یافت است. هم چنین در هردو تیمارهورمونی مقدار فعالیت آنزیم های کاتالاز و گایاکل پراکسیداز آفزایش را نشان داده است . مقدار کاروتنوئیدها، فلاوونوئیدها و آنتوسیانینها افزایش یافت که این نشان دهنده فعالیت آنتی اکسیدانی خیلی بالا می باشد. عصاره های متانولی تیمار های استروژن و پروژسترون ic50 کمتری داشته و این نشان دهنده فعالیت آنتی اکسیدانی خیلی بالا می باشد