طراحی الگوی انتخاب مدل سنجش عملکرد در سازمان های دانش بنیان مورد مطالعه: پارک های علم و فناوری

چکیده در عصر جهانی شدن و تحولات فناوری اطلاعات و ارتباطات، که در آن دانش و قابلیت های فکری افراد به عنوان عوامل تمایز و رقابتی به حساب می آیند، سازمان های دانش بنیان، به عنوان موتور رشد و توسعه اقتصادی جوامع، به سرعت در حال افزایش هستند. سازمان هایی که بقای آن ها به خلق دانش از طریق پژوهش و شکوفایی آن ها به نوآوری های دانشی بستگی دارد. پارک ها و مراکز رشد در حقیقت زیرساختهای اقتصاد دانش بنیان یک کشورند. در سال های گذشته رسالت تبدیل ایده به محصول در پارک ها و مراکز رشد بسیار به گوش می رسید اما شاید بتوان هدف تبدیل ایده به کسب و کار را اصلی ترین وظیفه این زیرساخت ها در یک کشور عنوان کرد. سازمان های دانش بنیان بویژه پارک های علم و فناوری دارای ویژگی های متعددی هستند که این ویژگی ها سبب تمایز این سازمان ها از دیگر سازمان ها می گردند. همچنین این ویژگی ها بر روی نحوه سنجش عملکرد این سازمانها نیز تاثیر می گذارند. این پایان-نامه در ابتدا مهمترین عوامل اثر گذار در سنجش عملکرد سازمان های دانش بنیان بویژه پارک های علم و فناوری را از طریق تهیه پرسشنامه و تکمیل آن توسط خبرگان دانشگاهی و کارشناسان حوزه پارک های علم و فناوری شناسایی کرده و سپس با استفاده از رویکرد مدلسازی ساختاری- تفسیری (ism) به سطح بندی و بررسی روابط بین این عوامل می پردازد و در نهایت مدلی را بمنظور سنجش عملکرد سازمان های دانش بنیان ارائه می دهد. واژگان کلیدی: مدیریت عملکرد ، مدلهای سنجش عملکرد ، سازمانهای دانش بنیان ، پارک های علم و فناوری، مدلسازی ساختاری- تفسیری(ism)