تناسب اراضی برای کشت گندم دیم با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) در استان کهگیلویه و بویراحمد

ارزیابی توان اکولوژیک یک منطقه در رابطه با استفاده ای بخصوص را تناسب ارضی گویند. در استان کهگیلویه و بویراحمد 42/75 درصد از اراضی گندم، به شیوه ی دیم کاری اداره می شوند. از آنجایی که کشاورزی فعالیتی است مرتبط با محیط، که برای داشتن کارایی بالاتر، نیازمند اطلاع از توان محیطی است. لذا پهنه بندی منطقه ی موردنظر ضروری است. در این راستا اطلاعات هواشناسی 17 ساله (1993-2009)، از ایستگاه های منطقه جمع آوری و با متغیرهای فیزیکی زمین تلفیق شدند. مولفه های آب و هوایی انتخاب شده عبارتند از: درجه حرارت روزانه ی (حداقل و حداکثر)، حداقل دمای سردترین و حداکثر دمای گرم ترین ماه سال، بارندگی سالیانه، بارندگی روزانه، تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه و مولفه های توپوگرافیک که در این مطالعه بررسی شدند شامل ارتفاع و شیب بودند. برای ایجاد لایه های اطلاعاتی پایه ی اقلیمی، همبستگی بین متغیرهای اقلیمی و ارتفاع با استفاده از نرم افزار spss مشخص شد. بعد از ایجاد لایه های اطلاعاتی محیطی و اقلیمی و توپوگرافیک، پهنه بندی از طریق هم پوشانی لایه ها در محیط gis با استفاده از افزونه ی spatial analyst صورت گرفت. طبقه بندی اقلیمی-کشاورزی با استفاده از روش unesco با مشخص نمودن سه شاخص تیپ زمستان، تیپ تابستان و رژیم رطوبتی انجام پذیرفت، نتایج حاصل از تناسب بندی حاکی از آن بود که، 33 درصد مساحت استان برای کشت گندم دیم مطلوب، 27 درصد نامطلوب، 19 درصد متوسط، 11 درصد خیلی نامطلوب و 10 درصد خیلی مطلوب می باشند.