مطالعه و ارزیابی غلظت های مختلف آهن بر جنبه های ریزازدیادی انگور

در حال حاضر کشت بافت گیاهی، مانند بسیاری از تکنیک های دیگر، یک تکنولوژی کاملا شناخته شده و جا افتاده است. در پژوهش حاضر یک رقم انگور ایرانی (انگور ریش بابا سفید) انتخاب و با استفاده از یک پروتوکول که از قبل برای انگور استاندارد شده بود مراحل مختلف ریز ازدیادی برای این رقم بهینه شد. ریزنمونه مورد استفاده قطعات تک گره ساقه بود که از شاخه های سال جاری که اندکی خشبی شده بودند تهیه شد. روش ضد عفونی سطحی و مدت زمان آن باچندین نوبت کشت در آزمایشات اولیه تعیین و بهینه گردید. جهت مطالعه نقش آهن، پس از تهیه تعداد زیادی گیاهچه درون شیشه ای، ریزنمونه های دوبندی ازشاخه های آنها تهیه گردیده و روی محیط کشت های استاندارد ولی دارای غلظتهای مختلف آهن (صفر، 5/0، 2 و 10 برابر غلظت محیط کشت استاندارد) واکشت شدند. واکنش ریزنمونه ها به آهن، هم در مرحله استقرار و هم در مرحله ریشه زایی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکراراجرا شده وآنالیز داده ها با استفاده از نرم افزارsas و مقایسه میانگین داده ها با استفاده ازآزمون lsd انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از کلرید جیوه 1/0 درصد به مدت 7 دقیقه تاثیر مطلوبی بر ضد عفونی سطحی ریزنمونه های این رقم انگور دارد. در مرحله استقرار، افزایش غلظت آهن بیش از حد استاندارد، باعث افزایش تعداد روز تا باز شدن جوانه (تاخیر در شکفتن جوانه ها) و یا حتی عدم باز شدن جوانه گردید. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای آهن تأثیری بر تعداد و طول ریشه نداشته اما باعث کاهش وزن خشک ریشه و افزایش تعداد روز تا انگیزش ریشه در غلظت دو برابر آهن گردید. همچنین مشخص شد که بیش بود یا سمیت آهن باعث کوچک شدن جثه گیاه و کاهش اندازه برگ شده و کمبود آهن باعث کاهش میزان کلرفیل و زرد شدن برگ می گردد. در نهایت مشخص شد که جهت ریزازدیادی انگور رقم ریش بابا، امکان کاهش غلظت آهن استفاده شده تا حد نصف غلظت موجود در محیط کشت استاندارد آن، بدون ایجاد اثرات منفی در رشد نمونه ها، وجود دارد.