سنتز الکتروشیمیایی پوشش های پلی آنیلین و نانو کامپوزیت پلی آنیلین- آهن (iii) اکسید بر روی آلیاژ آلومینیوم 5052 و بررسی خواص بازدارندگی آن ها از خوردگی در محیط سدیم کلرید 3/5 درصد

یکی از مشکلات عمدهی صنعت، خوردگی فلزات و هزینه های ناشی از آن است که این هزینه ها، فقط جنبه مالی نداشته و گاهی اوقات خسارات جبران نشدنی نیز به همراه دارد. به دلیل کاربردهای فراوان آلومینیم و آلیاژهای آن، توجه بسیار زیادی به انواع روش های حفاظت از خوردگی این مواد در محیط های مختلف خورنده، شده است. استفاده از پوشش های آلی، راه مناسبی برای حفاظت فلز از خوردگی می باشد، به خصوص اگر خواص مکانیکی مناسبی نیز داشته باشد. در این پژوهش پوشش های همگن، یکنواخت و چسبنده پلی آنیلین و نانوکامپوزیتی پلی آنیلین- آهن (iii) اکسید بر روی آلیاژ آلومینیم 5052 به روش الکتروشیمیایی با استفاده از اعمال چگالی جریان ثابت تحت شرایط گالوانواستا تهیه شدند. پوشش های تهیه شده با روش های طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (ftir)، میکروسکوپ روبشی الکترونی مجهز به پراش اشعه ایکس (edx)، طیفسنجی مریی- فرابنفش (uv-vis) و میکروسکوپ روبشی الکترونی (sem) شناسایی و تعیین ساختار شدند. طیف سنجی نشان می دهد که پلیمرهای سنتزشده در حالت امرالدین قرار دارد که این حالت رساناترین حالت پلیمر می باشد که برای مقاصد خوردگی مناسب است. رفتارهای محافظت از خوردگی پوشش ها در محیط خورنده سدیم کلرید 5/3 درصد با روش پلاریزاسیون و طیف بینی امپدانس الکتروشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفت. ارزیابی خوردگی نشان می دهد سرعت خوردگی برای پوشش های پلی آنیلین و نانوکامپوزیت پلی آنیلین- آهن (iii) اکسید در حدود 22 و 145 برابر کاهش پیدا می کند.