بررسی صلاحیت مرجعیت زن از نگاه فقه و حقوق اسلامی

اسلام دینی است که وضعیت زن رادرموضع شایسته ای که بایدباشد، قرارمی دهد. درهیچ مکتبی ماننداسلام به زن وموقعیت اوتوجه نشده است.دراین مکتب زن ارزش ومقام بالای خودراپیداکرده است.اما تفاوت درجنسیت، به طورطبیعی سبب ایجادتفاوت درمسائل بیولوژیک، ساختاراخلاقی خاص، تمایزهایی دیگرازجمله پذیرش مسئولیتهاودرنهایت منجربه این که محورهایی ازآموزه هاودیدگاههاای اسلام موردمناقشه ونقدقرارگیرد.ازجمله مسائل مطرح شده دراین حوزه، اختلاف دیدگاه فقهادرباب پذیرش مسئولیت افتاو مرجعیت زن است. مشهورفقهاذکورت درمفتی راشرط دانسته و مرجعیت زن رامطلقاجایزنمی دانند و در تایید نظرات خویش؛به آیات قران کریم، روایات، اصل، اجماع وادله دیگرتمسک جسته اند. مخالفین این دیدگاه باخدشه واردنمودن برآن ادله، بااستنادبه دلایل واصولی دیگرمرجعیت زن راجایزمیدانند. دراین پایان نامه سعی برآن است تادیدگاه هردوگروه به دورازتعصب، موردبررسی ونقدقرارگیردوراه برای محققین دراین حوزه بازشود.ازآن جایی که ادله ومناقشات مذکورمربوط به قدماست، ودرعصرحاضرهیچ گونه تتبع خاص دراین حوزه انجام نگرفته، ازآن جایی که طبق بررسی به عمل آمده ادله قائلین به عدم جوازکافی وقابل استناد نیست، به نظرمی رسداین نکته قابل جمع بافقه پویای شیعه نباشد.باتوجه به این ضرورت ومزایای حاصل ازجوازتصدی این مقام، خاصه برای زنان، امیداست این تلاش آغازیک بررسی منصفانه، موردقبول ومثمرثمرباشد